Top 25 attracties van Ulyanovsk

Tot 1924 heette Ulyanovsk Simbirsk. De stad ontstond in de 17e eeuw als een grensversterking aan de oevers van de Wolga. De stichter van de nederzetting is de boyar-voivode Bogdan Khitrovo, die op bevel van tsaar Alexei Mikhailovich op deze plaatsen aankwam. Vóór de revolutie was Simbirsk een belangrijk cultureel centrum - hier werkten een provinciaal theater en bibliotheken. Vanaf het einde van de 18e eeuw ontwikkelde de stad zich in een hoog tempo, overal werd gebouwd. Helaas brandden tijdens de brand van 1864 de meeste gebouwen af.

Maar de stad kreeg echte bekendheid vanwege het feit dat V. I. Lenin hier werd geboren. In 1924 werd Simbirsk ter ere van hem omgedoopt tot Ulyanovsk. Alle belangrijke bezienswaardigheden verwijzen op de een of andere manier naar deze beroemde revolutionair. De namen van andere historische figuren worden ook geassocieerd met de stad: de schrijver I. A. Goncharov en de historicus N. M. Karamzin.

Wat te zien en waar te gaan in Ulyanovsk?

De meest interessante en mooiste plekken om te wandelen. Foto's en een korte beschrijving.

Lenin gedenkteken

Het Lenin Memorial is een heel museumcomplex gewijd aan V. I. Lenin (Ulyanov) en zijn familie. Het bestendigen van de naam van de leider van het wereldproletariaat begon onmiddellijk na de revolutie met de installatie van gedenkplaten. Na zijn dood begonnen ze natuurlijk een volwaardig monument te creëren, maar het echte werk begon pas in de jaren zestig. Tegenwoordig omvat het ensemble het Memorial Centre met een museum, een concertzaal, een huis voor politieke vorming, het plein vernoemd naar de 100ste verjaardag van de geboorte van V. I. Lenin en het Friendship of Peoples Park, dat in de jaren negentig werd verlaten.

Boulevard Nieuwe Kroon

Voetgangersstraat, rustend op het Lenin-plein en gelegen op het hoogste punt van de stad. De straat biedt een uitstekend uitzicht op de Wolga en de keizerlijke brug, evenals op sommige delen van Ulyanovsk. Op deze plek stond tot het einde van de 18e eeuw het Kremlin. De boulevard werd uiteindelijk gebouwd in de jaren zestig, de bouw van veel gebouwen ging gepaard met de voorbereidingen voor de viering van de 100ste verjaardag van de geboorte van Lenin.

Plein en monument voor V. I. Lenin

Natuurlijk draagt ​​het centrale plein van de stad de naam van de belangrijkste Russische revolutionair. Tot 1918 heette het kathedraal, omdat het twee kathedraalkerken huisvestte die na de revolutie volledig verwoest waren. Het plein is een vrij brede ruimte voor het Gouvernementshuis. In het midden staat het gebruikelijke monument voor V.I. Lenin op een hoog voetstuk van roze graniet.

Plein van de 30e verjaardag van de overwinning

Memorial Square, gebouwd in 1975 ter ere van de verjaardag van de overwinning. Het is gemaakt in de vorm van een platform met twee niveaus, met in het midden een 47 meter hoge obelisk bekroond met een ster. De Eeuwige Vlam brandt voor de stèle en aan de zijkant staat een sculpturale groep met afbeeldingen van Sovjetsoldaten. De ruimte is ook een observatiedek van waaruit je het eindeloze wateroppervlak kunt bewonderen.

Monument voor Nikolai Karamzin

Een monument uit het midden van de 19e eeuw, opgedragen aan de grote Russische historicus en schrijver N. M. Karamzin, geboren in de provincie Simbirsk. Het werd gebouwd op initiatief van lokale edelen, die Nicolaas I verzochten geld in te zamelen voor de bouw. Tegen de verwachting in is de centrale sculptuur van de compositie de figuur van Clio, de muze van de geschiedenis, staande op een voetstuk. De buste van Karamzin bevindt zich in de ronde nis van het voetstuk.

Monument voor Bogdan Khitrovo

BM Khitrovo is de oprichter van Ulyanovsk. Ter ere van hem werd in 2008 een monument opgericht op het Lenin-plein. De sculpturale compositie bestaat uit een ruiterstandbeeld van de gouverneur zelf en een mannelijke krijger die naast hem staat met een banier waarop het gezicht van de Verlosser Not Made by Hands is afgebeeld. De opening van het monument viel samen met de 360ste verjaardag van Ulyanovsk. Verrassend genoeg kwam het stadsbestuur eeuwenlang niet op het idee om het beeld van hun "vader" te bestendigen.

Monument voor de letter "ё"

Het monument, dat een object van hedendaagse kunst kan worden genoemd, verscheen in 2005 in Ulyanovsk. Het idee om een ​​​​compositie te maken ontstond in 1997 bij Ulyanovsk-historici, die de verschijning van de letter "ё" in de Russische taal opmerkten. Het project is gemaakt door een van de auteurs van het idee - een lokale kunstenaar A. Zinin. De brief wordt op een driehoekig granieten prisma van meer dan 3 ton geplaatst, midden in een bloembed.

Spaso-Hemelvaartkathedraal

Een orthodoxe kerk in barokstijl, gebouwd in de jaren 2000 ter vervanging van de gesloopte Hemelvaartskathedraal (zij het op een andere plaats om het bestaande architecturale ensemble van de stad niet te verstoren). Het nieuwe gebouw is nagebouwd op basis van foto's, omdat de tekeningen verloren zijn gegaan. Vanwege economische crises en slechte financiering ging het werk tientallen jaren door en werd de tempel pas in 2015 officieel ingewijd.

Museum voor de geschiedenis van de burgerluchtvaart

Het museum bevindt zich vlakbij de luchthaven, het behoort tot de plaatselijke luchtvaartschool. Naast de vliegtuigen, die in goede staat verkeren en een open expositie vormen, worden er speciale simulatoren gebruikt om piloten op te leiden. Onder de exposities bevinden zich vrij zeldzame exemplaren, bijna in het enkelvoud geproduceerd.

Huis-monument voor I. A. Goncharov

I. A. Goncharov - schrijver en criticus werd geboren in Simbirsk. Ter ere van hem werd in 1918 een herdenkingshuis gebouwd. De revolutie veranderde de plannen voor het gebruik van het gebouw en de Simbirsk Proletarische Universiteit werd samen met de museumexpositie op haar grondgebied geplaatst. Tegenwoordig wordt het pand ingenomen door de collecties van het Ulyanovsk Regional Art Museum en het Ulyanovsk Regional Museum of Local Lore, vernoemd naar I. A. Goncharov.

Historisch en herdenkingscentrum-museum van I. A. Goncharov

Het museum opende in 2012 zijn deuren in het huis waar ooit I.A. Goncharov woonde. De expositie beslaat alle drie de verdiepingen van het ruime gebouw. Een aparte zaal is gewijd aan de geschiedenis van het landhuis zelf, in de andere kamers zijn er thematische exposities die verband houden met de persoonlijkheid van I. A. Goncharov en zijn familie. Er zijn ook zalen met historische collecties en een verzameling voorwerpen uit het koopmansleven. De toren van het gebouw herbergt het Museum van de Geschiedenis van de Simbirsk Stadsklok.

Huismuseum van V. I. Lenin

De expositie bevindt zich op het grondgebied van een houten landhuis - een architectonisch monument van de stad dat aan het einde van de 19e eeuw toebehoorde aan de Ulyanov-familie. Lenin bracht hier zijn jeugd en jeugd door. In 1923 werd het omgevormd tot een museum vernoemd naar de leider, een paar jaar later werd het gebouw zorgvuldig gerestaureerd. De afstammelingen van Vladimir Iljitsj namen actief deel aan de totstandkoming van de expositie.

Schuilplaats van de Simbirsk-groep van de RSDLP

De geheime ontmoetingsplaats voor leden van de RSDLP bevond zich op het grondgebied van het huis van de kruidenier V. I. Orlov. Het houten gebouw werd gebouwd in 1904. Tijdens de actieve activiteit van de cel werden in de kamers en de mezzanine schuilplaatsen ingericht voor het opbergen van documenten en verboden lectuur. Van 1917 tot 1960 was het pand eigendom van een particulier. De museumexpositie opende in 1974.

Museum "Simbirsk Klassiek Gymnasium"

De museumexpositie is gewijd aan de geschiedenis van de ontwikkeling van het onderwijs in het Russische rijk in het algemeen en in de provincie Simbirsk in het bijzonder. Het bevindt zich in het voormalige gymnasium, waar V. I. Ulyanov ooit uitkwam. Binnen wordt de sfeer van de 19e eeuw nagebootst: het interieur van klaslokalen, gangen, kleedkamer, gymzaal (fysiek kantoor) wordt hersteld. Het gebouw, waarin het museum is gevestigd, is gebouwd in 1790, in 1883 is er een bakstenen bijgebouw aan toegevoegd.

Museum "Simbirsk kooplieden"

De collectie vertelt over de geschiedenis van de vorming van de koopmansklasse, maar ook over haar manier van leven en tradities. Het bestaat uit twee delen: op de eerste verdieping zijn er kamers voor tijdelijke tentoonstellingen, op de tweede verdieping is er een permanent gedeelte, bestaande uit maquettes van koopmanshuizen, huishoudelijke artikelen en een typisch koopmanshuis. Sinds 2006 is het museum gevestigd in een voormalige handelswinkel, die deel uitmaakt van een groot landgoed.

Museum "Kleine winkel"

In het midden van de 19e eeuw was er een winkel genaamd "Peil Shop" in Ulyanovsk, waar ze kruidenierswaren, kleine borden, zeep, kaarsen, draadjes, lampen en andere huishoudelijke artikelen verkochten. In 2002 werd op het grondgebied van de voormalige winkel een gelijknamig museum geopend met een collectie die uit exact dezelfde items bestond. Tijdens het bekijken van de expositie worden bezoekers ondergedompeld in de sfeer van een privéwinkel uit de tsaristische tijd.

Museum "Simirsk-fotografie"

Het museum is gevestigd in het pand van het landgoed, waar in 1904 een fotostudio was gevestigd. Het gebouw is een houten herenhuis met Art Nouveau-elementen. Binnen wordt de sfeer van een fotosalon uit het begin van de 20e eeuw nagebootst. De exposities zijn oude foto's gemaakt door Simbirsk-meesters, zeldzame apparaten waarmee de opnames werden uitgevoerd, evenals achtergronddecoraties en antiek meubilair.

Museum "Brandbeveiliging van Simbirsk-Ulyanovsk"

De expositie bevindt zich op het grondgebied van het gebouw, dat sinds de 19e eeuw werd bezet door de stadsbrandweer. Het museum opende in 1979 na de restauratie van het gebouw. De collectie bestaat uit prerevolutionaire en Sovjetsecties, waar exposities van de respectievelijke periodes zijn geplaatst. In het centrale deel is er een diorama met een afbeelding van een brand in Simbirsk die plaatsvond in 1864.

Oeljanovsk Drama Theater

Het eerste theaterpodium werd in 1879 in de stad geopend. De professionaliteit van de groep was zo hoog dat het theater werd beschouwd als een van de beste in de provincies van het Russische rijk. Het historische gebouw is niet bewaard gebleven, tegenwoordig worden de uitvoeringen gehouden op het grondgebied van het gebouw uit het Sovjettijdperk, gebouwd in de stijl van laconiek constructivisme met kenmerken die kenmerkend zijn voor deze stijl: de afwezigheid van decoratieve elementen en strikte rechthoekige vormen.

Oeljanovsk Poppentheater

Het podium werd opgericht in 1944 en begon te werken onder leiding van artiesten van het Moscow Operetta Theater. Haar repertoire bestaat uit producties gericht op verschillende leeftijdsgroepen, hoewel het hoofdpubliek kinderen zijn. De uitvoeringen zijn gebaseerd op de plots van Russische volksverhalen en werken van klassieke auteurs. Er zijn ook moderne toneelstukken gemaakt op basis van het werk van jonge toneelschrijvers.

Alexanderpark

Het park ligt op het grondgebied van de nieuwe wijk Zasviyazhsky. Het is een klassiek wandelgebied met steegjes, grasvelden, bankjes, fonteinen en tuinhuisjes. De bomen in het park zijn nog klein, omdat ze relatief recent zijn geplant. In het midden is er een kunstmatig reservoir: in de zomer kun je zonnebaden op de oever en in de winter kun je schaatsen op het bevroren wateroppervlak.

Vinnovskaya-bos

Een uniek natuurmonument, dat de plaats is van een relictbos, voornamelijk bestaande uit linden en eiken (in totaal groeien er meer dan 280 soorten in de zone). Het bos overleefde op wonderbaarlijke wijze en vermeed op de een of andere manier volledige vernietiging tijdens de massale bouw van de stad. In 1961 werd het bos tot beschermd gebied verklaard en kreeg het de juiste status.

Keizerlijke brug

De auto- en spoorbrug over de Wolga is meer dan 2 km lang. Hij is gebouwd in 1916. Destijds was hij alleen aangepast voor treinverkeer. De snelweg werd voltooid in de jaren 1950. In de jaren 2000 werd een grote reconstructie van de structuur uitgevoerd, die zeven hele jaren duurde. Het verkeer van voetgangers op de brug is verboden.

Presidentiële brug

De brug over het Kuibyshev-reservoir, gebouwd in 2009 als onderdeel van het staatsprogramma om het transportsysteem van het land te moderniseren. De lengte is ongeveer 6 km., Samen met de overgang - ongeveer 12 km. Het werd gebouwd om wegen te lossen en onderhoud te plegen aan het transportknooppunt van Ulyanovsk. De constructie is de langste brug van Rusland en een van de langste van Europa.

Wolga (Kuibyshev-reservoir)

Het grootste kunstmatige reservoir aan de Wolga, dat in de jaren vijftig verscheen. De lengte van het reservoir is 500 km, de maximale breedte bereikt 44 km. De krachtige waterbronnen worden gebruikt om elektriciteit op te wekken. Vanwege zijn gigantische omvang had het een aanzienlijke invloed op de Wolga zelf, veranderde het stroomregime en startte het proces van het afwassen van de oevers. Veel vissoorten leven in het Kuibyshev-stuwmeer, dat vissers naar de kust trekt.