30 najlepszych atrakcji Szanghaju

Szanghaj to ogromna metropolia, w której sąsiednie obszary często są od siebie zupełnie różne. Taka różnorodność to wybawienie dla turystów: podczas jednej wycieczki można dowiedzieć się wielu nowych i niezwykłych rzeczy. Miasto nieustannie się zmienia, jednocześnie opierając się na tradycji. Dlatego zainteresuje zarówno miłośników starożytności, jak i fanów postępu.

Rzeka Huangpu dzieli miasto na dwie części. Region Pudong, położony na jego wschodnim brzegu, rozwija się szybciej niż inne, ponieważ ma specjalny status. Skupiają się tu najwyższe drapacze chmur. Po rzece pływają statki wycieczkowe, na wieżowcach otwarte są platformy widokowe.

Stare części miasta są bogate w chiński smak: muzea z eksponatami historycznymi i kulturalnymi, aleje z zabytkami architektury i ulice handlowe, na których targowiska i butiki znajdują się obok siebie.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Szanghaju?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Nowa dzielnica Pudong

Znajduje się na wschodnim wybrzeżu Huangpu. Status specjalnej strefy ekonomicznej otrzymał w 1990 roku. Pozwoliło mu to na przyspieszony rozwój. W ciągu zaledwie kilku lat wyrosły tu nowe imponujące drapacze chmur. Podzielony jest na 4 sektory: finansowy, eksportowy, celny, wysokich technologii. Znajdują się tu również przedstawicielstwa wielu firm zagranicznych.

quay vaitan

Przechodzi wzdłuż wybrzeża Huangpu. Długość wynosi półtora tysiąca metrów. Jego główną cechą jest wyjątkowa różnorodność architektoniczna. 52 z istniejących budynków należą do różnych stylów i okresów. W ich budowie brali udział przedstawiciele wielu innych krajów. Wśród budynków znajduje się również „Russian Bank” z 1901 roku. Po drugiej stronie rzeki zaczyna się Wolna Strefa Ekonomiczna Pudong.

Stare miasto Nanshi

Od tego miejsca rozpoczął swój rozwój współczesny Szanghaj. Zachowały się tu wąskie uliczki, zabudowa z XV wieku, część muru obronnego. W samym centrum znajduje się tradycyjny azjatycki bazar i sklepy na każdą kieszeń. Między innymi można kupić antyki. Najlepszy czas na wizytę to Chiński Nowy Rok. Atrakcje: herbaciarnia, świątynia Miasta Boga, pagody.

Ogród Yu Yuan

Rozprzestrzenił się w starych dzielnicach Szanghaju od XVI wieku. Tłumaczenie nazwy to „Ogród radości”. Powierzchnia to około 4 hektary. Klasyczna architektura ucierpiała podczas wojen kolonialnych i powstań. Odnowiony w 1956 roku. Ogród podzielony jest na 6 sektorów, bardzo różniących się od siebie. Znajdują się tu stawy, klomby, mostki, galerie i sklepy. Od 1982 roku jest jednym z chronionych zabytków kultury Chin.

Starożytne miasto Zhujiajiao

Znajduje się nad jeziorem Dianshanhu na przedmieściach Szanghaju po zachodniej stronie. Nazywane jest również miastem na wodzie. 36 kamiennych mostów łączy liczne kanały. Mają imiona, a z każdym wiąże się ciekawa prawdziwa historia lub legenda. Po niektórych ulicach można podróżować tylko łodzią. Wynajęcie jednostki pływającej nie jest trudne – ofert jest wiele, można też mieć przewodnika, który oprowadzi po okolicy.

dzielnica Francuska

Zajmuje obszar wokół Huaihai Zhonglu Road i Jinjiang Hotel. Na początku XX wieku znajdowała się tu koncesja francuska. Od tego czasu domy i rezydencje zostały przebudowane na sklepy i kompleksy mieszkalne, ale w większości zachowały swoje fasady. Nadaje się do spokojnych spacerów, wokół rosną stuletnie platany. Uważa się, że w tej dzielnicy narodziła się Komunistyczna Partia Chin.

Dystrykt Tianzifang

Wśród turystów krajowych nazywano go „chińskim Arbatem”. Okolica jest dość stara i współistnieją w niej domy biednych i pięknie odrestaurowanych budynków. Przecinające się ulice pełne są kupców i sklepów. Tutaj można poruszać się pieszo lub rowerem. Wszędzie można zjeść, a tradycyjne chińskie przekąski są sprzedawane. Otwarte są również duże restauracje i warsztaty artystyczne.

ulica Nankin

Jedna z najbardziej ruchliwych ulic na świecie. Główna ulica handlowa w Szanghaju. Choć istniał już wcześniej, to w obecnym kształcie zaczął nabierać kształtu od pierwszej połowy XX wieku. Potem emocje zaczęły się od budowy 8 dużych domów towarowych jednocześnie. Obecnie na ulicy jest około 600 sklepów. Elitarne butiki znajdują się w zachodniej części. Długość wynosi około 5 km, z czego około 1,2 km to wyłącznie strefa dla pieszych.

„Orientalna Perła”

Wieża telewizyjna została otwarta w 1994 roku. Wysokość - 468 metrów. Jeden z najwyższych w Azji. Nazwę wyjaśniają cechy architektoniczne: na różnych poziomach znajduje się 15 różnej wielkości kul-pereł. Wewnątrz znajdują się dwa tarasy widokowe ze szklaną podłogą: na wysokości 263 i 360 metrów. Dla wygody jest 6 wind. Mogą pomieścić od 30 do 50 osób i przewieźć pasażerów z pierwszego piętra na ostatnie w 40 sekund.

Szanghajska wieża

Zbudowany w rejonie Pudong do 2015 roku. Liczba pięter wynosi 130, wysokość 632 metry, powierzchnia 380 tysięcy m². Najwyższy budynek w Chinach i trzeci najwyższy budynek na świecie. Oświetlony w nocy. Ma ciekawy kształt, jakby spiralnie wijący się aż po dach. W pobliżu znajdują się równie imponujące Shanghai World Financial Center i Jin Mao Tower.

szanghajskie światowe centrum finansowe

Budowę zakończono w 2008 roku. Prace zostały opóźnione o dekadę z powodu światowego kryzysu finansowego. Liczba pięter to 101, wysokość wraz z dachem to 492 metry. Ze względu na swój nietypowy kształt otrzymał popularną nazwę „otwieracz”. Budynek jest w stanie wytrzymać trzęsienie ziemi do 7 punktów. Na każdym 12. piętrze znajdują się specjalne miejsca na wypadek pożaru, w których ludzie mogą się schronić do czasu przybycia ratowników.

Wieża Jin Mao

Budowę rozpoczęto w 1994 roku, a zakończono 4 lata później. Za projekt odpowiadali amerykańscy architekci na czele z Adrianem Smithem. W architekturze dominują elementy klasyczne z dodatkiem stylu gotyckiego. Wysokość wraz z iglicą wynosi 421 metrów. Liczba pięter wynosi 88, z czego ponad 30 zajmuje status hotelu. Na najwyższym piętrze znajduje się taras widokowy dla grup wycieczkowych.

szanghajskie muzeum

Plac Ludowy znajduje się w centrum miasta. Odbywają się tu znaczące imprezy rozrywkowe, a wokół skupiają się urzędy państwowe i ośrodki kultury. Jednym z nich jest Muzeum Szanghaju. Jej celem jest zachowanie starożytnej kultury chińskiej i przekazanie jej zasad ludziom. Ekspozycja rozmieszczona jest w 11 galeriach i 3 salach wystawienniczych. Budynek jest kwadratowy z okrągłą kopułą. Symbolizuje ziemię i niebo.

Muzeum Żydowskich Uchodźców

Znajduje się w okolicy Hongkou. Podczas II wojny światowej Szanghaj przyjął około 25 000 żydowskich uchodźców, którzy uciekli przed nazistowskimi prześladowaniami z różnych krajów. Stolica Chin oficjalnie udzieliła im azylu, w przeciwieństwie do wielu innych państw. Budynek muzeum to dawna synagoga Ohel Mosze. Na ekspozycję składają się dokumenty dowodowe, rzeczy osobiste imigrantów, archiwalne zdjęcia.

Muzeum Historii Szanghaju

Rok założenia - 1983. W zbiorach znajduje się 30 tys. eksponatów. W 2001 roku muzeum tymczasowo przeniosło się na pierwsze piętro Perły Orientu. Obecnie mieści się w budynku Shanghai Race Club. Ekspozycja opowiada o starożytnych etapach historii, życiu mieszczan, budowie portów, obcych osadnikach i zachowanych tradycjach Szanghaju. Szczególnie cenne przedmioty: ogromny jadeitowy ekran, starożytna armata z brązu, haft „Kwiaty, owady i ryby”.

szanghajskie muzeum historii naturalnej

Założony w 1956 roku. Zajmował tereny chińskiej giełdy bawełny. W 2015 roku został przeniesiony do specjalnie wybudowanego budynku w parku rzeźby. Fundusze obejmują 240 tys. jednostek magazynowych. Muzeum jest jednym z największych na świecie w swojej kategorii tematycznej. Kolekcja składa się z okazów roślin i zwierząt, eksponatów z epoki kamienia, złóż mineralnych, a nawet mumii.

Chińskie Muzeum Sztuki

Rozpoczęte jako Muzeum Sztuki w Szanghaju w 1956 roku. W 2012 roku zostało rozbudowane i zmieniło nazwę. Ekspozycję przeniesiono do pawilonu wybudowanego na EXPO-2010. Wystawy odzwierciedlają wszystkie etapy drogi twórczej artystów z Imperium Niebieskiego. Odbywają się retrospektywy nie tylko słynnych mistrzów, ale także tych, którzy jeszcze nie wyrobili sobie sławy. Eksponowane są również klasyczne obrazy z minionych wieków.

Centrum Sztuki Plakatu Propagandy

Niewielkie prywatne muzeum, które istnieje od 1995 roku. Właściciel kolekcjonuje plakaty propagandowe i patriotyczne z różnych okresów. Szczególnie dużo w jego kolekcji plakatów z Rewolucji Kulturalnej. Muzeum znajduje się w Dzielnicy Francuskiej, co nie jest przypadkiem: tu narodziły się pierwsze komórki komunistyczne. Ekspozycja zlokalizowana jest w dwóch piwnicach kamienicy.

Muzeum Motoryzacji (Muzeum Motoryzacji w Szanghaju)

Przyjmuje gości od 2007 roku. Pierwsze tego typu muzeum w Chinach. Tereny wystawiennicze zajmują około 1,2 ha. Ekspozycja podzielona jest na 3 pawilony tematyczne: historia, rzadkie samochody, badania w dziedzinie motoryzacji. Liczba aut retro w idealnym stanie w kolekcji muzeum zbliża się już do 50 sztuk. Łącznie reprezentowanych jest tu 20 producentów.

Szanghajskie Centrum Wystawowe Urbanistyki

Znajduje się na Placu Ludowym. Ekspozycja poświęcona jest rozwojowi miasta, historii jego rozwoju oraz zmianom w dotychczasowym wyglądzie. Dzięki zdjęciom i makietom można porównać współczesne widoki miasta z tym, jak wyglądało ono w przeszłości. Dostępne są również interaktywne wycieczki po wirtualnych uliczkach. Każde piętro ma swój własny motyw. Na przykład trzecie piętro jest prawie w całości zajęte przez imponującą makietę Szanghaju.

Świątynia Nefrytowego Buddy

Założona w 1882 roku. Najczęściej odwiedzana świątynia buddyjska w mieście. Główną wartością są dwa posągi wykonane z pojedynczych kawałków jadeitu. Ich kolor nie jest zwykłym szmaragdem, ale jest lekki i delikatny. W murach klasztoru mieszka około 70 mnichów. Wysokość siedzącego Buddy wynosi niecałe 2 metry. Jest bogato zdobiony. Leżący Budda jest dwa razy niższy i ozdobiony klejnotami. W świątyni mieści się Szanghajski Instytut Buddyzmu.

Świątynia Konfucjusza

Znany od 1294 roku. Został jednak odbudowany i restaurowany, zwłaszcza po walkach wojsk rządowych z rebeliantami w połowie XIX wieku. W obecnej formie istnieje od 1995 roku. Jedyna świątynia związana z Konfucjuszem w Szanghaju. W kompleksie odbywają się różnego rodzaju imprezy: od wystaw po targi książki. Przyciąga turystów podczas świąt religijnych.

Świątynia buddyjska Longhuasa

Najsłynniejsza świątynia w Szanghaju. Zajmuje powierzchnię ponad 20 tysięcy m². Zbudowany w III wieku, ale został zniszczony. W 977 roku został odrestaurowany i wzniesiono pagodę o wysokości 40 metrów. Odrestaurowany w połowie ubiegłego wieku. W salach Niebiańskich Królów, Trzech Mędrców, Opata, Maitrei, Wielkiego Mędrca instalowane są tematyczne posągi. Wzniesiono tu także Dom Tripitaki, w którym przechowywany jest chiński kanon buddyjski.

jingansi

Kompleks świątyń i klasztorów powstał w III wieku nad brzegiem rzeki Suzhou. W 1216 roku został przeniesiony w obecne miejsce. Kolejna zakrojona na szeroką skalę przebudowa miała miejsce w latach 80. XIX wieku. W skład kompleksu wchodzi 6 świątyń: Niebiańscy Królowie, Nefrytowy Budda, Dobre Uczynki, Trzech Świętych, Wielki Zwycięzca i Guanyin. Na terenie zbudowano także komnaty opata, zainstalowano kamienne rzeźby i dzwon z brązu.

Oceanarium w Szanghaju

Otwarty w 2002 roku. Mieszkają tu wszyscy mieszkańcy wód, w ten czy inny sposób związani z Chinami. Ponadto tematem przewodnim oceanarium jest poznanie podwodnego świata wszystkich kontynentów. W sumie jest 28 stref. W każdym stworzono specjalny system w zależności od warunków, jakich potrzebują mieszkańcy. Na przykład regiony polarne lub głębokości mórz są prezentowane oddzielnie.

Świat cyrku w Szanghaju

Szanghajski cyrk jest uważany za jeden z najlepszych w Chinach. Jego program jest różnorodny i obejmuje różne kierunki. Istnieją 2 areny: akrobatyczna i dla zwierząt. Zainstalowano nowoczesny sprzęt nagłaśniający i oświetleniowy, w tym występy wykorzystujące iluzję. Na terenie Świata Cyrku odbywają się imprezy tematyczne i wystawy.

Park rozrywki Happy Valley

Otwarty w 2009 roku. Znajduje się poza Szanghajem i jest bardzo kolorowym miejscem. Wokół jest dużo zieleni, wśród której są rozrywki na każdy gust. Są też typowe kolejki górskie, a także przygody na wodzie. Bilet wstępu - przepustka do wszystkich atrakcji jednocześnie. Ograniczenia dotyczące poszczególnych atrakcji tylko ze względu na wzrost i wiek – dla bezpieczeństwa wczasowiczów.

Disneyland

Otwarty w 2016 roku. Jest pierwszym parkiem rozrywki związanym z branżą filmową w Chinach kontynentalnych. Obejmuje obszar 390 hektarów w rejonie Pudong. Podzielony jest na strefy tematyczne, podobnie jak wszystkie inne Disneylandy na świecie. Jest aleja, na której odbywają się parady, jest dzielnica handlowa z licznymi sklepami. Popularne przejażdżki: karuzele z małym Dumbo, Treasure Bay, przygoda oparta na Toy Story.

szanghaj maglev

Najszybsza komercyjna linia maglev została otwarta w 2004 roku. Rozciąga się między stacją metra Longyang Lu a lotniskiem w Pudong. Z maksymalną prędkością do 431 km/h pokonuje 30 km w mniej niż 8 minut. Są projekty przedłużenia drogi do innych ważnych obiektów miejskich, a nawet do innych miast, ale na razie są one nieopłacalne: sieć już ponosi straty.

Rzeka Huangpu

Najdłuższa z przepraw Szanghaju. Długość wynosi około 97 km, średnia szerokość to 400 metrów. Dzieli miasto na dwie części: na wschodnim brzegu znajduje się dzielnica Pudong, na zachodzie dzielnica Puxi. Rzeka jest ważna dla turystyki, ponieważ jest używana przez statki wycieczkowe z wycieczkami krajoznawczymi. Trwają od 30 minut do kilku godzin. Ponadto jej wody są wykorzystywane na potrzeby gospodarstw domowych ludności.