Top 30 atrakcji Lizbony

Lizbona – w odległej przeszłości stolica potężnego imperium morskiego, które dało światu wielkiego Vasco da Gamę i Ferdynanda Magellana, a obecnie malownicze i klimatyczne miasto, które wciąż zachowuje pamięć o dawnej świetności. Dramatycznym i przełomowym momentem w historii Lizbony stał się rok 1755, kiedy to potężne trzęsienie ziemi zniszczyło ją niemal do fundamentów. Ale pomimo tego, że średniowieczna architektura i wiele bezcennych zabytków zostało utraconych, odrestaurowana Lizbona z XVIII-XIX wieku cieszy się dużym zainteresowaniem turystów.

Stolica Portugalii przechowuje skarby Klasztoru Hieronimitów i Pałacu Ajuda, rozciąga się na uroczych uliczkach dzielnic Alfama i Baixa i szczyci się okazałymi mostami wiszącymi. Dziedzictwo historyczne miasta jest bezcenne, dlatego przed turystami otwiera się tu szerokie pole do badań.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Lizbonie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Praça do Comercio

Plac jest uważany za jeden z najpiękniejszych w Europie. Znajduje się nad brzegiem rzeki, w miejscu, gdzie kiedyś stał Pałac Ribeira, zniszczony przez trzęsienie ziemi (stąd druga nazwa tego miejsca to Plac Pałacowy). Przed wiekami Praça do Comercio była główną bramą Lizbony. Cumowały tu statki z bogactwami wywiezionymi z kolonii portugalskich, przybywały królewskie delegacje. O dawnej świetności świadczą majestatyczne pomniki i surowe budynki administracyjne.

ulicy Augusta

Centralny deptak Lizbony jest pełen turystów i mieszkańców o każdej porze roku. Rozciąga się od placu Rossio do łuku triumfalnego. Ulica pełna jest niezwykłych klimatycznych kawiarni i sklepów. Chodnik ulicy Augusta układany jest ręcznie, na którym wpleciony jest oryginalny ornament w dziwaczny wzór. Miejsce to zostało nazwane na cześć portugalskiego taksówkarza Augusta Macedo, który przez prawie 70 lat woził pasażerów po Lizbonie.

Plac Rossio

Plac powstał na miejscu starożytnego rzymskiego hipodromu, jego historia sięga setek lat wstecz. Plac znajduje się w dzielnicy Baixa, jednym z najbardziej kolorowych i najciekawszych miejsc w Lizbonie. Do 1755 roku otaczały go luksusowe budynki w stylu manuelińskim, gdyż całe miasto skąpane było w luksusie dzięki bajecznemu bogactwu portugalskich kolonii. Po trzęsieniu ziemi cała dzielnica i plac zostały odbudowane.

Okolice Alfamy

Almafa to jedyny obszar miejski, z którego przynajmniej coś pozostało po trzęsieniu ziemi z 1755 roku. Jego architektura z chaotycznie ułożonymi ulicami odpowiada idei średniowiecznych miast. Teren położony jest na wzniesieniu, ludzie poruszają się po nim za pomocą licznych schodów. Samochody z trudem przejeżdżają między starymi domami z odrapanymi ścianami, ale jest miejsce na linie tramwajowe.

wieża Belem

Zabytek architektury z XVI wieku, wpisany na listę UNESCO. Wieża została wzniesiona na cześć odkrycia przez Vasco da Gamy drogi do Indii, w różnych okresach mieściła: fort obronny, prochownię, więzienie, urząd celny. Budynek został zbudowany w unikalnym portugalskim stylu manuelińskim, który prawie zaginął w XIX wieku. Fasada i wnętrze wieży zdobią bezcenne zabytki z epoki odkryć.

Pałac Queluzów

Pałac został zbudowany w XVII wieku w stylu rokoko. Służył jako letnia rezydencja króla Portugalii Pedro II. Budynek służył później jako mieszkanie dla dygnitarzy. Obecnie na terenie pałacu odbywają się koncerty muzyki klasycznej. Szczególną uwagę zwracają luksusowe Sale Tronowe i Muzyczne oraz okazałe i bogato zdobione komnaty królewskie.

Zamek Świętego Jerzego

Zamek powstał w V wieku naszej ery. na miejscu rzymskiej fortyfikacji przez półtora tysiąca lat swojego istnienia był wielokrotnie przebudowywany. W XII wieku mieściła się w nim rezydencja mauretańskiego władcy. Do XVI wieku w zamku mieszkali portugalscy monarchowie. W 1755 roku budowla została zniszczona przez trzęsienie ziemi do samych fundamentów. Ożywienie nastąpiło dopiero w pierwszej połowie XX wieku.

Pałac Aduda

Neoklasycystyczny budynek z pierwszej połowy XIX wieku, zbudowany dla Ludwika I i jego żony. Wcześniej na miejscu Ajud znajdowała się wcześniejsza rezydencja królewska z XV-XVI wieku, która została jednak zniszczona podczas trzęsienia ziemi. Pałacowe sale i sale są elegancko i luksusowo umeblowane, szerokie sale i korytarze zdobią rzeźby, obrazy i gobeliny o wielkiej wartości kulturowej.

Pałac Belena

Rezydencja prezydenta Portugalii, położona w rejonie Belém. Wcześniej w okresie monarchii przebywali tu władcy Portugalii. Pałac został wzniesiony w połowie XVI wieku i przebudowany w XVIII wieku. Dominującymi stylami architektonicznymi kompleksu są barok i manieryzm. Fasadę zdobią portugalskie płytki azulejo przedstawiające mitologicznych bohaterów i sceny epickie.

Klasztor Hieronimitów

Jedna z kluczowych atrakcji Portugalii, uznana za pomnik narodowy na samym początku XX wieku. Od 1983 roku znajduje się na liście dziedzictwa UNESCO. W klasztorze spoczywają szczątki wielkiego nawigatora Vasco da Gamy. Klasztor został zbudowany do końca XVI wieku z dochodów uzyskiwanych z nowo odkrytych ziem. Historia Hieronimita jest ściśle związana z wspaniałym okresem Wielkich Odkryć Geograficznych i potęgą Portugalii.

Klasztor Karmelitów

Średniowieczny klasztor z XIII-XIV wieku, zbudowany przez arystokratę Nuno Alvares Pereira dla braci z zakonu karmelitów. Ten szlachetny rycerz sprzedał cały swój majątek i ściął włosy jak mnich. W 1755 roku w wyniku trzęsienia ziemi budowla została zniszczona, a wiele bezcennych zabytków zaginęło. Po renowacji kompleks służył jako magazyn i koszary, a później w murach umieszczono muzeum archeologiczne.

Klasztor San Vicente de Fora

Kompleks powstał w XVI-XVII wieku. na miejscu kościoła św. Wincentego – patrona Lizbony. Klasztor jest jednym z najbardziej czczonych w Portugalii, przez pewien czas mieściła się tu rezydencja arcybiskupa miasta. Klasztor został zbudowany w stylu późnego renesansu. Jego ściany są bogato zdobione mozaikami przedstawiającymi sceny batalistyczne, a elewację zdobią mozaiki azulejo. Na terenie San Vicente de Fora znajduje się grobowiec dynastii Braganza.

Bazylika da Estrela

Kościół zbudowany na polecenie królowej Marii, która była wdzięczna Niebu za pojawienie się długo oczekiwanego dziedzica. Bazylika uważana jest za jedną z najbardziej malowniczych świątyń w Lizbonie. Został zbudowany w stylu barokowym z elementami neoklasycystycznymi. Świątynię zaczęto wznosić po trzęsieniu ziemi w Lizbonie (królowa spóźniała się ze spełnieniem obietnicy, gdyż w tym momencie jej syn José miał już 18 lat).

Kościół św. Rocha

Kościół Jezuitów, jedna z najstarszych świątyń tego zakonu. Został wzniesiony na miejscu cmentarza w XVI wieku. Świątynia została nazwana na cześć św. Rocha – patrona chorych. Wnętrze jest wspaniałe, a w jego tworzeniu brał udział król João V. Ściany zdobią umiejętne freski autorstwa znanych portugalskich malarzy, wiele elementów dekoracji wykonano z marmuru i ozdobiono złoceniami.

Katedra Lizbońska

Główna katedra Lizbony, która powstała w epoce wczesnego średniowiecza. Uważa się, że na jej miejscu stała rzymska świątynia, którą Wizygoci zamienili na kościół chrześcijański. W okresie rządów arabskich na Półwyspie Iberyjskim świątynia została zniszczona, a na jej miejscu wzniesiono meczet. W 1150 roku pojawiła się nowa budowla, która stała przez sześć wieków przed trzęsieniem ziemi. Jednak katedra nie została całkowicie zniszczona przez żywioły, została odbudowana, rozmywając surową architekturę romańską gotykiem, barokiem i neoklasycyzmem.

Kościół św Engracia

Majestatyczna i monumentalna budowla z różowego marmuru w stylu portugalskiego baroku, która ma drugie imię – Panteon Narodowy Portugalii. Kościół zaczęto wznosić w XVII wieku, a zakończono dopiero w XX wieku. Rolę panteonu przypadła świątyni za czasów dyktatora A. Salazara. W kościele pochowani są politycy, znani pisarze i inni przedstawiciele kultury.

Muzeum Calouste'a Gulbenkiana

Galeria sztuki, w której gromadzone są próbki sztuki europejskiej, antycznej i orientalnej. Muzeum zostało zorganizowane na koszt ormiańskiego magnata G. Gulbenkiana w 1969 roku, który po II wojnie światowej wyemigrował do Portugalii. Muzeum prezentuje dużą kolekcję malarstwa, biżuterii, rzeźby i sztuki użytkowej. Tutaj możesz obejrzeć dzieła Rembrandta, Maneta, Degasa, Rubensa i Renoira.

Narodowe Muzeum Sztuki Starożytnej

Kolekcja powstała na bazie dzieł sztuki skonfiskowanych zakonom. Te związki wyznaniowe zostały rozwiązane na początku XIX wieku, a część ich majątku przeszła w ręce państwa. W muzeum znajdują się dzieła mistrzów portugalskich z XIV-XIX wieku, obrazy artystów europejskich, kolekcje rzeźby i ceramiki, tekstyliów, mebli i innych artykułów dekoracyjnych.

Narodowe Muzeum Powozów

Muzeum, w którym znajduje się kolekcja powozów rodziny królewskiej. Powstała przy udziale ostatniej królowej Portugalii Amelii, która chciała zachować powozy i pokazać je szerokiej publiczności. Następnie kolekcja została uzupełniona kopiami z Francji, Austrii, Włoch i innych krajów europejskich. W muzeum można zobaczyć powozy z XVII-XIX wieku. W 2015 roku na potrzeby ekspozycji wybudowano nowy, nowoczesny budynek.

Muzeum elektryczności

Muzeum mieści się w budynku dawnej elektrowni, która przez kilkadziesiąt lat regularnie dostarczała miastu energię elektryczną. Budynek jest rzadkim i interesującym przykładem portugalskiej architektury przemysłowej, łączącej secesję i klasycyzm. W muzeum zwiedzający mogą obejrzeć urządzenia, obserwować procesy produkcji energii elektrycznej lub wysłuchać pouczającego wykładu.

Muzeum Morskie

Ekspozycja znajduje się na terenie Klasztoru Hieronimitów. W odległej przeszłości Portugalia była wielkim imperium morskim, któremu podlegały liczne kolonie na całym świecie. Eksponaty muzealne przypominają zwiedzającym o tamtych wspaniałych czasach. W salach eksponowane są różne modele statków, mapy, instrumenty nawigacyjne używane przez portugalskich odkrywców podczas ich podróży.

zoo w Lizbonie

Miejskie zoo położone jest w bardzo malowniczej okolicy, ozdobionej zabytkami architektury. Jest domem dla około 300 gatunków zwierząt, głównie kotów, naczelnych i zwierząt importowanych z kolonialnych posiadłości Portugalii. Zoo głosi ochronę i odrodzenie rzadkich i zagrożonych gatunków jako główny cel swojego istnienia. Niektóre zwierzęta w zoo są przystosowane do wypuszczenia na wolność.

Oceanarium w Lizbonie

Oceanarium jest uważane za największe w Europie, jest domem dla ponad 450 gatunków życia morskiego (16 tysięcy osobników). Główne akwarium zajmuje powierzchnię 1000 m² i osiąga głębokość 7 metrów. W akwarium występują dość rzadkie gatunki morskie: ryba księżycowa, bóbr morski, krab pająk i inne. Mieszkańcy oceanów Atlantyku, Indii i Pacyfiku żyją w oddzielnych akwariach.

Winda Santa Justa

Winda miejska łącząca Rua do Ouro i Largo do Carmo. Został zbudowany na początku XX wieku, aby pomóc pieszym, którzy musieli pokonać wystarczająco strome zbocze, aby dostać się z obszaru Baixa do obszaru Chiado. Winda została zaprojektowana w eleganckim neogotyckim stylu. Początkowo poruszał się za pomocą silników parowych, później zostały one zastąpione elektrycznymi. Winda jest popularną atrakcją turystyczną.

Pomnik odkrywców

Pomnik wzniesiony ku czci postaci epoki wielkich odkryć geograficznych. Ten imponujący pomnik został zbudowany za panowania dyktatora Salazara. Wyróżnia się majestatycznym stylem i ogromnymi rozmiarami

Akwedukt Aguas Libris

Akwedukt został zbudowany w pierwszej połowie XVII wieku i przetrwał trzęsienie ziemi w 1755 roku. Nadal jest włączony w obecną sieć wodociągową miasta. Łuki akweduktu osiągają wysokość 60 metrów. Do połowy XIX wieku można było po nim chodzić, ale z powodu częstych samobójstw zdecydowano się zamknąć przejście. Obecnie akwedukt można zwiedzać w zorganizowanej grupie.

Most 25 kwietnia

Żelazny most wiszący z lat 60. XX wieku, przerzucona przez rzekę Tag i łącząca dwie dzielnice miejskie. Długość konstrukcji rozciągała się na 2,22 km. Uważany jest za jeden z najdłuższych mostów wiszących na świecie. Do 1974 roku budynek nosił imię António Salazara, ale po rewolucji czerwonych goździków 25 kwietnia został przemianowany na cześć tego ważnego dnia dla Portugalii.

Most Vasco da Gamy

Najbardziej imponujący i najdłuższy europejski most na rzece Tag, rozciągający się na 17 km. Imponująca konstrukcja powstała w ciągu zaledwie 3 lat, pomimo niesamowitej skali projektu. Most został zwodowany 29 marca 1998 roku. Data ta nie została wybrana przypadkowo, gdyż w 1498 roku Vasco da Gama wyruszył w rejs drogą morską z Europy do Indii. Most został zbudowany na koszt prywatnej firmy Lusoponte.

Żółty tramwaj w Lizbonie

Wąskie i nierówne uliczki w centrum Lizbony są otoczone liniami tramwajowymi, które działają od ponad stu lat. Słynne żółte tramwaje należą do lizbońskiej sieci tramwajowej. Szczególnie popularna jest trasa nr 28. Przejeżdża przez wszystkie historyczne dzielnice miasta, robi wiele ostrych zakrętów i odwiedza bardzo malownicze miejsca. Tramwaj numer 28 jest stale zatłoczony przez turystów, ponieważ wielu woli poznawać miasto poprzez wycieczkę.

tarasy widokowe

Lizbona rozpościera się na wzgórzach, często aby dostać się z jednego rejonu miasta do drugiego trzeba wykonać niebywały wysiłek fizyczny oraz pokonać wiele schodów i zboczy. W całym mieście rozsiane są tarasy widokowe, z których roztaczają się wspaniałe widoki na Lizbonę, rzekę Tag, wiszące mosty i wybrzeże oceanu. Za najlepsze miejsca uważa się Santa Lucia, Señora do Monte, Graça, Brama Słońca, a także to znajdujące się na Cape Roca.