20 najlepszych atrakcji w Briańsku

Historia Briańska rozpoczęła się w X wieku wraz z budową twierdzy obronnej, która z czasem stała się jednym z ważnych ośrodków kulturalnych i duchowych Rusi Południowo-Zachodniej. Niestety, nawet jego ruiny nie przetrwały do ​​dziś. Poważny rozwój regionu rozpoczął się jednak dopiero za czasów Piotra Wielkiego, kiedy Briańsk został wybrany jako baza przeładunkowa do organizacji wypraw azowskich.

Miasto ma wiele godnych uwagi atrakcji turystycznych: cerkwie, niezapomniane pomniki ku czci obrońców i bohaterów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, muzea i teatry. Przez Briańsk przepływa malownicza Dźwina, której prawy brzeg skutecznie wznosi się ponad powierzchnię wody, a lewy usiany jest małymi piaszczystymi mierzejami.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Briańsku?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Kopiec Nieśmiertelności

Pomnik ku czci poległych podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Stoi na szczycie sztucznego wzgórza w Nightingale Park. Pomnik wykonany jest w formie pylonów, które tworzą pięcioramienną gwiazdę. Wokół rozciąga się rozległy teren, z którego dobrze widać lewy brzeg Desny. Ziemia pod budowę kopca została dostarczona z masowych grobów znajdujących się w obwodzie briańskim i miastach-bohaterach ZSRR. Pomnik wzniesiono w latach 1967-1972.

Bulwar Gagarina

Deptak w historycznym centrum Briańska o długości 1 km. Rozpoczyna się schodami w części nadmorskiej, a następnie przechodzi w łagodną uliczkę. Pierwotna nazwa tego miejsca to Rozhdestvenskaya Gora na cześć kościoła Narodzenia Pańskiego zniszczonego w czasach sowieckich. Pomnik Yu. A. Gagarina wzniesiono na bulwarze (kosmonauta odwiedził Briańsk w 1966 roku i szedł tą ulicą). Większość domów została zbudowana w XIX wieku.

Góra Pokrowskaja

Na Pokrowskiej Górze wzniesiono dwa znane pomniki: grupę rzeźbiarską przedstawiającą bohatera Pereswieta, uczestnika bitwy pod Kulikowem i gusliara Bojana, a także pomnik ku czci 1000-lecia miasta, wykonany w formę steli i postać kobiety wieńczącej ją sierpem i młotem. Wzdłuż krawędzi inne postacie: żołnierz, robotnik i rewolucjonista. Ze szczytu góry otwiera się piękna panorama miasta i brzegów Desny.

Plac Partizana

Współczesny Plac Partizana powstał w miejscu historycznego Placu Chlebnaja, który znajdował się na planie miasta jeszcze w XVIII wieku. Jego główną atrakcją jest pomnik wyzwolicieli Briańska, wzniesiony w latach 60. XX wieku i sławiący wyczyn żołnierzy i partyzantów obwodu briańskiego. Pomnik składa się z 22-metrowego obelisku Zwycięstwa oraz umieszczonych po bokach grup rzeźbiarskich przedstawiających partyzantów i wojowników.

Muzeum Regionalne w Briańsku

Muzeum rozpoczęło działalność w 1921 roku. Podstawą jego kolekcji był majątek przejęty z kościołów i majątków szlacheckich. Przed okupacją niemiecką w czasie II wojny światowej liczba eksponatów przekraczała 2000, jednak środki te uległy zniszczeniu. Instytucję wznowiono w 1949 r., ponownie trzeba było zbierać materiał na wystawy. Do tej pory ekspozycja składa się z kilku działów poświęconych archeologii, przyrodzie regionu, etnografii i historii.

Muzeum braci Tkaczow

A.P. i S.P. Tkaczow to rosyjscy malarze, rodowici mieszkańcy guberni briańskiej. Muzeum ku ich czci zostało otwarte w 1995 roku na terenie niewielkiego dworu z początku XX wieku, położonego niedaleko domu rodzinnego braci, zniszczonego w czasie II wojny światowej. Kolekcja składa się z obrazów, przedmiotów osobistych, dokumentów związanych z życiem i twórczością artystów. Muzeum oferuje ciekawe wycieczki tematyczne.

Teatr Dramatyczny im. A. K. Tołstoja

Najstarszy teatr w regionie, założony w 1926 r. Mieści się w budynku dawnego Domu Sowietów, wzniesionym w tym samym czasie według projektu moskiewskiego architekta A. Z. Grinberga. Jest to mieszanka klasycznego stylu i radzieckiego konstruktywizmu. Główne wejście jest ozdobione w formie tradycyjnego portyku z kolumnami i ozdobione stiukowymi płaskorzeźbami. Budynek został zniszczony w czasie II wojny światowej i odbudowany w 1949 roku.

Briański teatr dla młodych widzów

Zasadniczo repertuar teatru skierowany jest do dzieci i młodzieży, ale są też przedstawienia dla dorosłych - sztuki oparte na twórczości Szekspira, Puszkina, Ostrowskiego, Moliera i innych dramaturgów. W 2013 roku scena została połączona z Briańskim Regionalnym Teatrem Lalek. Spektakle odbywają się w budynku z 1960 roku, zbudowanym w stylu późnego klasycyzmu. Zespół regularnie jeździ w trasy koncertowe, bierze udział w festiwalach i działa charytatywnie.

Katedra Świętej Trójcy

Katedra została zbudowana w 2012 roku. Został następcą świątyni zniszczonej w 1968 roku. Do czasu zakończenia prac budowlanych cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego uważana była za główną instytucję religijną miasta. Budowla jest klasycznym czworobokiem, zakończona ozdobnymi łukami i zwieńczona pięcioma kopułami. W pobliżu znajduje się dzwonnica „Peresvet”, osiągająca wysokość 80 metrów. Na jej szczycie wznosi się kopuła z krzyżem.

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego

Cerkiew wybudowana w stylu klasycystyczno-barokowym w połowie XVIII w. jako katedra klasztoru Zmartwychwstańców Pańskich, który przestał istnieć w 1766 r. Wewnątrz budowli zachował się obraz z XIX wieku. W wyniku renowacji z lat 80-tych budynek odzyskał swój historyczny wygląd (w latach 30-tych uległ znacznemu zniszczeniu po zamknięciu i przekształceniu go w kompleks usług konsumenckich).

Katedra wstawiennicza

Katedra wstawiennicza znajduje się na wzgórzu o tej samej nazwie. Uważana jest za najstarszą świątynię w Briańsku. Kamienna budowla została wzniesiona w 1698 r. na miejscu drewnianego kościoła z 1603 r., który stał prawie wiek. Fundusze na budowę przeznaczył steward E. T. Alimow. Na początku XIX wieku przebudowano dzwonnicę. Pod względem architektonicznym budynek jest mieszanką tradycji architektury rosyjskiej XVII wieku z technikami baroku naryszkina.

Kościół Spaso-Grobovskaya

Cerkiew z początku XX wieku, zbudowana za pieniądze dozorcy cerkiewnego i kupca P. S. Mohylewcewa. Nad projektem pracował briański architekt N. A. Lebiediew, który do swojego dzieła wybrał styl neorosyjski. Nazwa świątyni „Zbawiciela-Grobowskiego” wynikała z faktu, że została wzniesiona w miejscu pochówku Nektarego i Natanaela – miejscowych biskupów. W latach 30-tych kościół zamknięto i zniszczono jego górną część, w latach 80-tych rozpoczęto odbudowę.

Świątynia Górno-Nikolskiego

Główna świątynia klasztoru Górno-Nikolskiego, zbudowana w XVII wieku w stylu barokowym (dzwonnica ma wyraźne cechy klasycyzmu). Do naszych czasów doszedł w niemal niezmienionej postaci, nie zachowało się jedynie wewnętrzne malowanie. W czasach sowieckich mieściło się w nim archiwum i planetarium, w 1999 roku budynek przekazano Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Klasztor na bazie świątyni powstał w 2002 roku.

Klasztor Piotra i Pawła

Klasztor jest najstarszym w obwodzie briańskim

klasztor Svensky

Klasztor męski, założony według niepotwierdzonych danych w 1288 r. Pisemne wzmianki o klasztorze można znaleźć w źródłach z XVI wieku, kiedy to dekretem Iwana Groźnego wzniesiono w tym miejscu dwa murowane kościoły. Większość budynków należy do tzw. baroku słobodzkiego, charakterystycznego dla budownictwa cerkiewnego na Ukrainie w XVII wieku. Początkowo instytucja nazywała się Klasztorem Świni, ale później zmieniono jej nazwę, aby uniknąć nieporozumień.

Park-Muzeum imienia A. K. Tołstoja

Park miejski założony w 1936 roku. Nosi imię A. K. Tołstowa, który urodził się w rejonie briańskim i ostatnie lata życia spędził w swoim rodzinnym domu. Zgodnie z pierwotnym projektem twórcy planowali umieścić na terytorium ekspozycję poświęconą pisarzowi, ale tak się nie stało. W parku znajduje się kolekcja ciekawych drewnianych rzeźb zdobiących alejki. Dla zwiedzających są przejażdżki i kawiarnie.

„Łąka partyzancka”

Kompleks pamięci, położony 12 km od Briańska, dokładnie w miejscu, gdzie w czasie II wojny światowej zbierały się oddziały partyzanckie, aby koordynować i planować dalsze działania przeciwko niemieckim najeźdźcom. Stopniowo formowany zespół rzeźbiarski obejmuje 20-metrowy obelisk, marmurowe stele, mur pamięci, muzeum, wystawę sprzętu wojskowego, Aleję Pamięci i Wieczny Płomień.

„Khatsun”

Podczas II wojny światowej wojska niemieckie rozstrzelały ponad 300 cywilów we wsi Hatsun i spaliły wszystkie domy. Pomnik został wzniesiony ku czci zmarłych w latach 80., ale wkrótce popadł w ruinę. W 2011 roku, w dniu 70. rocznicy tragicznych wydarzeń, oddano do użytku odnowiony zespół pomników. Dziś znajduje się tu muzeum, masowy grób, stele z tablicami pamiątkowymi, mur pamięci i kaplica.

Rezerwat muzealny F. I. Tyutcheva „Ovstuga”

Owstug to rodzinna posiadłość Tyutczewów, położona we wsi o tej samej nazwie (właścicielami majątku byli oni od drugiej połowy XVIII wieku). Niestety zabytkowe budynki nie zachowały się, gdyż po nacjonalizacji majątku w pierwszych latach władzy sowieckiej zostały rozebrane na materiały budowlane. Dom mistrza odtworzono w latach 80., po czym powstało muzeum imienia A.I. FI Tiutcheva.

Rzeka Desna

Desna jest lewym dopływem Dniepru, przepływa przez terytorium Rosji i Ukrainy. Od czasów starożytnych uważana była za ważną arterię komunikacyjną łączącą ziemie Rusi Kijowskiej z terenami położonymi wzdłuż Donu i Oki. Nad Desną stoi Briańsk i kilka wsi regionu oraz sąsiedniego obwodu smoleńskiego. Dziś rzeka uważana jest za jedną z najpiękniejszych w Europie Wschodniej.