25 najlepszych atrakcji Barnauł

Wygląd miasta to nałożenie prowincjonalnej zabudowy z przeszłości na współczesne trendy. W mieście zachowały się przykłady architektury drewnianej, fasady kościołów i stare budynki administracyjne. Wśród budynków na prawie każdej ulicy można znaleźć zabytek architektury XIX-XX wieku.

Naturalny składnik jest również ważny w pięknie Barnauł. Na przykład najdłuższy las wstęgowy w zachodniej Syberii jest doskonałym miejscem na relaks. Miłośnicy fauny powinni wybrać się do miejskiego zoo lub podjechać do wsi Vlasikha i pospacerować po ranczu strusi.

Wśród muzeów znajdują się wystawy i ekspozycje kilku kierunków: naukowego, związanego z kulturą, krytyką literacką. Istnieją również specjalne wycieczki wycieczkowe, które pozwalają lepiej poznać miasto.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Barnauł?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

park podgórski

Terytorium zaczęło się rozwijać w 1772 r. W ten sposób między rzekami Ob i Barnułką pojawił się cmentarz. W latach 30. ubiegłego wieku niemal całkowicie się go pozbyli, zakładając w tym miejscu park. W 1956 r. odbyła się tu wystawa rolnicza. Pożar i częściowe zawalenie się brzegu doprowadziły pawilony do opłakanego stanu. Teraz starają się przywrócić parkowi dawny blask: zorganizowali festiwal graffiti, rozpoczęli budowę świątyni.

dom pod iglicą

Zbudowany w 1956 roku na Placu Październikowym. Styl architektoniczny to sowiecki klasycyzm. Do dekoracji zewnętrznej budynku użyto tynku kamiennego z dodatkiem miki. Na parterze sklep spożywczy, powyżej - mieszkania mieszkalne o poprawionym układzie. Wysokość domu wynosi 46 metrów, z czego 15 metrów spada na iglicę. W tej chwili wiele komunikatów jest zużytych, a wiatrowskaz też nie działa. Zbiórka pieniędzy na remont.

Dom kupców Jakowlewa i Poliakowa

Uznany za zabytek architektury początku XX wieku. Dwukondygnacyjny budynek powstał w centralnej dzielnicy miasta w stylu Art Nouveau. Mur jest czerwono-biały, okna łukowate i okrągłe, na kopule wzniesiona jest iglica. Ogólną harmonię starej zabudowy zakłóca nieco masywny czterokondygnacyjny budynek dobudowany blisko w latach 70-tych. Nie ma przejścia stylistycznego, więc dom kupiecki zaczął się bardziej wyróżniać.

Dom kupców Shadrin

Zbudowany na początku XX wieku na Krasnoarmeisky Prospekt. Jeden z najjaśniejszych przykładów architektury drewnianej na Syberii. Fasadę zdobią rzeźbione wstawki. Radziecką restaurację „Rosyjski Samowar” zastąpiono nowocześniejszym „Cesarzem”. Od 2016 roku jest w remoncie. Po zakończeniu prac ponownie pojawi się tu lokal gastronomiczny. Dom znajduje się na liście zabytków dziedzictwa kulturowego.

apteka górska

Budynek uznawany jest za zabytek architektury XVIII wieku. W okresie rozwoju Syberii istniał punkt dystrybucji lekarstw. Znajdował się tam także dom aptekarza, magazyny, laboratorium i pokoje studenckie. Obecnie mieści się tu centrum turystyczne. Mieści się w nim muzeum, które opowiada historię branży farmaceutycznej w regionie. Ponadto otwarto wystawę produktów farmaceutów Ałtaju.

Muzeum „Miasto”

Jej historia sięga 2000 roku, kiedy to w bibliotece urządzono niewielką ekspozycję. Do 2007 roku muzeum otrzymało dwie sale na Alei Lenina. Ekspozycja obejmuje wszystkie etapy powstawania miasta w obecnym kształcie, począwszy od czasów, gdy Barnauł był osadą górniczą. Prowadzone są tu również wykłady specjalistyczne, np. „Architektura świątynna Barnauła na przełomie XVIII i XIX wieku”.

Muzeum Krajoznawcze Ałtaju

Jest syndykiem Muzeum Górniczego Barnauł, założonego w 1823 r. W 1913 r. zbiory przeniesiono do nowego budynku - dawnego laboratorium chemicznego, gdzie obecnie się znajdują. Łączna liczba eksponatów to około 150 tys. Eksponowane są między innymi znaleziska archeologiczne, numizmatyka, typowe dla Ałtaju przedmioty gospodarstwa domowego, a także unikalny model silnika parowego, wynaleziony w 1763 roku.

Muzeum Sztuki Terytorium Ałtaju

Kolekcja pochodzi z kolekcji dzieł sztuki wynalazcy Piotra Frołowa. Już w 1826 r. Zorganizował dział sztuki w miejscowym muzeum historycznym. Następnie część obrazu zaginęła, ale w 1959 r. Otwarto pełnoprawne muzeum sztuki. Przeniesiono tu płótna, w tym Ermitaż z Galerii Trietiakowskiej. W zasobach znajduje się około 13 tysięcy eksponatów.

Muzeum nauk rozrywkowych „Jak to?!

Znajduje się na Alei Lenina. Interaktywna wystawa podzielona jest na kilka sal. Każdy ma swój własny mini-show. Na przykład w lustrzanym pokoju, dzięki złudzeniu optycznemu, jedna osoba może „rozmnożyć się” i stać się tłumem. Przewodnicy opowiedzą odwiedzającym wiele nowych rzeczy na temat baniek mydlanych, co pozwoli utrwalić zdobytą wiedzę w praktyce. Sprzedawane są tutaj również zestawy naukowe i konstruktory na każdy gust.

Muzeum „Świat Czasu”

Rok otwarcia - 2008. Pod jednym znakiem łączą się 2 działy i sala wystawowa. Na ekspozycję składają się przedmioty z różnych epok i miejsc. Starożytne monety i nowoczesny sprzęt techniczny można łatwo znaleźć w pobliżu, na półkach można znaleźć mamucie zęby, przedmioty gospodarstwa domowego Słowian, średniowieczne ubrania, ciężarki. Większość eksponatów można dotknąć. W showroomie odbywają się również kolekcje gościnne.

Muzeum „Świat Kamienia”

Na podstawie kolekcji mineralogicznej Siergieja Bergera. W obecnym kształcie muzeum istnieje od 2010 roku. Zgromadzono tu próbki skał, skamieniałości i minerałów z całego świata. Pracownicy muzeum prowadzą piesze wycieczki, zarówno po mieście, jak i poza nim. Wycieczki są szczególnie popularne latem: pogoda pozwala na długie wycieczki i zobaczenie ciekawszych miejsc na raz.

Teatr Młodzieży Ałtaju

Oficjalnie powstała w 1958 roku i wywodzi się z istniejącego od kilkudziesięciu lat amatorskiego studia. W czasie swojego istnienia zmienił kilka adresów. Obecna hala może pomieścić prawie 500 widzów. Za najbardziej pomyślny okres istnienia teatru uważa się czas, w którym od 2003 do 2013 roku kierował nim Walerij Zolotukhin. Po śmierci artysty postanowiono nazwać teatr na jego cześć.

Ałtajski Regionalny Teatr Dramatyczny

Założony w 1921 roku. Najstarszy teatr w Ałtaju i jeden z największych na zachodniej Syberii. Obecny budynek teatru powstał w 1979 roku, aw połowie lat 2000-tych został gruntownie przebudowany. Istnieją dwie sale: główna mieści 711 widzów, „scena eksperymentalna” mieści 183 widzów. W teatrze znajduje się muzeum. W 1991 roku został przemianowany na cześć Wasilija Szukszyna.

Ałtajski Teatr Komedii Muzycznej

Powstał w Bijsku w 1960 r., aw 1964 r. przeniósł się do Barnauł. Pierwszym przedstawieniem była operetka Windrose. Początkowo planowano tu wystawiać tylko komedie muzyczne, ale w różnych okresach repertuar obejmował dzieła innych gatunków. W 1972 roku teatr przeniósł się do nowego budynku przy Komsomolskim Prospekcie, gdzie mieści się do dziś. Zespół regularnie koncertuje w miastach Rosji, rzadziej - za granicą.

Teatr Lalek „Bajka”

Zorganizowany w 1938 r., początkowo nie posiadał własnego budynku. Trupa koncertowała w różnych miastach. Po wojnie teatr został zamknięty i reaktywowany dopiero w 1963 roku. Tymczasowo artyści osiedlili się w Filharmonii. Po 7 latach otrzymali zezwolenie na pobyt stały na ulicy Puszkina, gdzie pozostają do dziś. Większość repertuaru jest przeznaczona dla dzieci, ale czasami spektakle są wystawiane dla dorosłych widzów.

GMILIKA

Skrót kryje w sobie muzeum historii literatury, sztuki i kultury Ałtaju. Jej podwoje są otwarte dla gości od 1989 roku. W zasobach znajduje się ponad 78 tysięcy eksponatów. Obejmuje to osobiste kolekcje operatora Shukshina, artysty Roericha i pisarza Grebenshchikova. Budynek muzeum jest zabytkiem architektury końca XIX wieku. Istnieją trzy oddziały - muzea pamięci artystów Zołotuchina i Sawinowej oraz poety Rozhdestvensky'ego.

Katedra wstawiennicza

Powstał w 1898 r. w miejscu, gdzie kiedyś stał drewniany kościół. Styl architektoniczny jest neobizantyjski, zbudowany głównie z czerwonej cegły. Wystrój wnętrz charakteryzuje się malowaniem ścian ze scenami biblijnymi. Ma 4 trony. Po rewolucji został zamknięty, ale odbudowa rozpoczęła się już w latach 40-tych. Przez jakiś czas był jedynym w mieście. W pierwszej połowie lat 90-tych wzniesiono nową dzwonnicę.

Mikołaja Kościół

Został zbudowany w 1906 roku według projektu architekta Werżbickiego. Znajdował się w pobliżu koszar i był uważany za „pułkowy”. W 1935 roku świątynia została splądrowana, łącznie z usunięciem kopuły. W murach kościoła przez jakiś czas funkcjonował klub, potem lokal popadł w ruinę. Odbudowę przeprowadzono pod koniec XX wieku. Odrestaurowano budynek z czerwonej cegły, zainstalowano nowy ikonostas, pomalowano ściany wewnętrzne.

Klasztor Znamieński

Pojawił się w 1994 roku w kościele o tej samej nazwie. W tym samym czasie trwały prace nad odbudową świątyni. W tym zainstalowano nowy ikonostas i otwarto dzwonnicę. Obok apsyd ołtarzowych pochowana jest pierwsza przeorysza konwentu. W klasztorze znajduje się kilka cennych relikwii, na przykład ikona „Nieskończony kolor”, namalowana na Athosie w 1902 r., oraz cząstka relikwii męczennicy Elżbiety.

Pomnik VM Shukshina

Zainstalowany w dzielnicy Leninsky w 1989 roku. Otwarcie zbiegło się z 60. urodzinami Shukshina. Autorem mosiężnego pomnika był Nikołaj Zvonkov. Prace trwały ponad półtora roku. Kompozycja została zmontowana najpierw w warsztacie, a następnie w warsztacie. Później rzeźbę ustawiono na granitowym cokole, wokół którego wytyczono plac. Między innymi posadzili czerwoną kalinę. Odczyty Shukshin odbywają się tu co roku.

Pomnik osadników w Ałtaju

Otwarcie miało miejsce w 2012 roku. Autorem projektu jest Oleg Zakomorny. To pierwszy w kraju pomnik, wychwalający trudną pracę emigracyjnego chłopa. Kompozycja została zainstalowana na wysokim cokole. W centrum znajdują się dwie postacie - dorosły siewca i idące za nim dziecko. Za nimi są drzewa, słońce, chmury i ptaki. Każdy szczegół ma swoje własne znaczenie semantyczne, czasem abstrakcyjne.

Szmaragdowy Park

Pojawił się na początku ubiegłego stulecia na miejscu cmentarza. Powierzchnia - 40 hektarów. W 1939 r. pojawił się sztuczny staw. W parku obecnie mieści się planetarium. Jego budynek jest wpisany na listę zabytków architektury i był w przeszłości kościołem. Zimą przez park przebiegają trasy narciarskie. Latem organizowane są przejażdżki i koncerty. Jest miasto motoryzacyjne, w którym dzieci uczą się zasad zachowania na drogach.

Zoo Barnauł

Znajduje się w Dzielnicy Przemysłowej w malowniczym parku „Leśna Bajka”. Oficjalna data otwarcia to 2010 rok. W tym samym czasie zoo rozwinęło się z kącika mieszkalnego, utworzonego w 1995 roku. Powierzchnia - 7 hektarów. Zwierzęta - ponad 140, a ptaki - około 50 gatunków. Wśród zwierząt domowych ogrodu zoologicznego znajdują się zarówno typowi przedstawiciele regionu, jak i rzadkie okazy, takie jak paw czy lampart amurski.

Ranczo strusi (Vlasikha)

Znajduje się we wsi Własikha. Możesz odwiedzić każdego dnia za rozsądną opłatą. Chociaż ranczo jest otwarte do godziny 18:00, właściciele pozwalają odwiedzającym się zatrzymać. Na terenie znajduje się wiele dużych wybiegów. Żyją w nich nie tylko strusie. Występuje tu wiele gatunków zwierząt: króliki, pawie, wielbłądy, jelenie, kury, gęsi, świnki morskie. Niektóre można głaskać i karmić. Są miejsca na odpoczynek i obiad.

Las Wstęgowy Barnauł

Rozciąga się na długości 550 km wzdłuż lewego brzegu Ob. Szerokość - od 8 do 10 km. Najdłuższy na zachodniej Syberii. Oprócz sosny występują tu brzozy i osiki. Wśród rzadkich ptaków można wyróżnić bociana czarnego. Popularne miejsce na piesze wędrówki. W lesie lub w jego pobliżu powstało wiele ośrodków wypoczynkowych. Wolontariusze dbają o czystość terenu. Na skrzyżowaniu z lasem taśmowym Kasmalinsky utworzono rezerwat Jegoriewski.