Top 30 atrakcji Irkucka

Syberyjskie miasto, położone nad brzegiem Angary, było nieznanym światem w XVII wieku, a dziś jest terytorium nowoczesnym i rozwiniętym. Kiedyś wszystko zaczęło się od maleńkiego więzienia i garnizonu setek ludzi, którym w każdej chwili groził atak oddziałów buriackich. O dziwo, zdobywcom z zachodu udało się przeżyć i wywalczyć sobie prawo pobytu na tej ziemi.

Przez ponad 350 lat istnienia Irkuck zgromadził zabytki architektury: malownicze drewniane domy i kamienne kościoły o niewiarygodnej urodzie (a skąd wzięła się wyobraźnia architektów!), pomniki ku czci wybitnych osobistości, których losy związane były z Syberią, muzea z ciekawymi zbiorami etnograficznymi - to wszystko czeka na gości, którzy zdecydują się odwiedzić miasto. Nie wspominając już o tym, że kilkadziesiąt kilometrów dalej znajduje się okazały Bajkał, do którego mieszkańcy Irkucka udają się jak do swojej daczy.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Irkucku?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

„Babr”

Tureckie imię jaguara lub pantery, Jakuci nazywają w ten sposób tygrysa Ussuri. Od kilku stuleci postać tej bestii zdobi herb Irkucka i jest symbolem miasta. W 2012 roku w 130 kwartale pojawiła się rzeźba z brązu przedstawiająca zwierzę w całej okazałości. Postać osiąga wysokość 3,5 metra, długość 4 metry. Babr, który uniósł się na tylnych łapach, trzyma w zębach zdobycz - zwierzę futerkowe.

130 kwartał

Strefa zabudowy zabytkowej, położona na terenie kwartału podmiejskiego z XVIII wieku. W tym czasie wszystkie budynki były zbudowane z drewna, więc na początku XX wieku okolica wyglądała jak zwykła wieś. Decyzja o utworzeniu Irkuckiej Słobody zapadła w 2008 roku. W ramach projektu przesiedlono ludzi z mieszkań zastępczych, a zniszczone domy odrestaurowano, zamieniając je w zabytki architektury.

Plac hrabiego Speransky'ego

Główny plac miasta, którego historia zaczęła się ponad 300 lat temu. Po raz pierwszy powstał za irkuckim Kremlem i stał się centrum handlu i uroczystości. Na początku XIX wieku przeniesiono tu Gostiny Dvor. Obecny rozmiar obszar osiągnął pod koniec XIX wieku. W 1879 roku miał miejsce niszczycielski pożar, który zniszczył większość budynków, pozostałości zespołu architektonicznego zaginęły w czasach sowieckich. Obecnie znajduje się tam fontanna, kaplica i zagospodarowany plac.

Dolny brzeg Angary

Ulica, położona w północnej części historycznego centrum, jest najstarszym bulwarem miejskim. Od powstania Irkucka miejsce to służyło jako molo. Stopniowo, wraz z rozwojem osady, okoliczne łąki zostały zabudowane domami i budynkami użyteczności publicznej. Tutaj w XVIII wieku wzniesiono murowaną Katedrę Objawienia Pańskiego. W latach 2010-2011 przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę przebudowę wału.

Irkuckie Muzeum Dekabrystów

Ekspozycja muzealna znajduje się na terenie posiadłości książąt S. G. Volkonsky i S. P. Trubetskoy, zesłanych na Syberię po stłumieniu powstania dekabrystów. Domy te są zabytkami miejskiej architektury drewnianej typowej dla Syberii w XIX wieku. Wewnątrz odtworzone są historyczne wnętrza, dające wyobrażenie o życiu i sposobie życia rodziny książęcej. Kolekcja powstała w 1970 roku, tworzenie funduszy trwa do dziś.

Galeria Wiktora Bronsteina

Prywatna galeria sztuki założona w 2011 roku przez filantropa i biznesmena V. V. Bronsteina. Kolekcja zawiera ponad 1,5 tysiąca obrazów, rzeźb i rysunków graficznych, co czyni ją największą poza Uralem. Dosłownie od momentu powstania muzeum bierze udział w wystawach w Rosji, Chinach, Mongolii i Korei. Eksponaty galerii należą do różnych dziedzin sztuki współczesnej.

Irkuckie Regionalne Muzeum Krajoznawcze

Instytucja muzealna, składająca się z kilku działów, biblioteki i centrum dla dzieci. Jego ekspozycje cieszą się dużą popularnością, o czym świadczy wysoka frekwencja 300 000 osób rocznie. Kolekcja powstała ze środków kupców i szlachty w 1782 r. W 1879 r. wybuchł pożar, który zniszczył wielotysięczny fundusz muzealny. Ale cztery lata później instytucja ponownie otworzyła swoje podwoje dla zwiedzających.

Teatr Dramatyczny imienia N. P. Ochlopkowa

Jedna z najstarszych scen dramatycznych w Rosji, założona w połowie XIX wieku. Pierwszą trupą teatru była grupa wędrownych aktorów, którzy postanowili osiedlić się w Irkucku. Nowoczesna budowla została wzniesiona w 1897 r. według projektu V. A. Schroetera i przebudowana w 1999 r. Jest przykładem rosyjskiej architektury klasycznej. Cechami wyróżniającymi budynek są dobra akustyka i bogata dekoracja.

Teatr Muzyczny imienia N. M. Zagurskiego

Scena operowa pojawiła się w Irkucku w 1941 roku. Początkowo trupa występowała w budynku z początku XX wieku, wyposażonym w ogromną jak na tamte czasy widownię na ponad 900 miejsc. Podstawą repertuaru były głównie komedie muzyczne i utwory klasyczne. Nowoczesny budynek sceny został wzniesiony w 1990 roku. Należy zauważyć, że wachlarz gatunków jest dość szeroki - z dużym powodzeniem wystawiane są rock opery, musicale, balety i operetki.

Muzeum Sztuki VP Sukaczowa

Zbiory muzealne mieszczą się w trzech zabytkowych dworach – dwóch kamiennych posiadłościach i dwupiętrowym drewnianym domu należącym do rodziny V.P. Sukaczow – osoba publiczna, kolekcjoner i mecenas sztuki (to z jego inicjatywy powstała galeria sztuki). Ekspozycja prezentuje arcydzieła sztuki rosyjskiej, wschodnioeuropejskiej, zachodnioeuropejskiej i syberyjskiej XV-XX wieku.

Muzeum-majątek V.P. Sukaczow

Malowniczy drewniany dwór, opleciony rzeźbami niczym biała koronka, to prawdziwe arcydzieło architektury drewnianej. Eleganckie opaski i gzymsy pokrywają elewację najdelikatniejszymi pajęczynami i tworzą wrażenie lekkości. Osiedle to zespół budynków, z których część (w tym główny dom) została odrestaurowana w 2000 roku. Wewnątrz znajduje się pamiątkowa ekspozycja poświęcona rodzinie V.P. Sukaczow.

Muzeum-Lodołamacz "Angara"

Parowiec konstrukcji przedrewolucyjnej, który służył Imperium Rosyjskiemu i Związkowi Radzieckiemu. Jest to jeden z najstarszych lodołamaczy na świecie. Statek został zwodowany w 1900 roku, aw 1962 roku został wycofany z floty. Okręt brał udział w bitwach wojny secesyjnej. W 1982 roku władze podjęły decyzję o utworzeniu na pokładzie muzeum, jednak rok później statek został podpalony i przez pięć lat znajdował się w opłakanym stanie. W 1990 roku został naprawiony i odholowany do zbiornika w Irkucku.

„Talcy”

Zespół architektoniczno-etnograficzny 40 km od Irkucka, w którym prezentowana jest kolekcja zabytków z XVII - XX wieku. Na jego terytorium odtworzono cztery strefy: rosyjską, tofalarską, ewenkską, buriacką. Ekspozycja oparta jest na drewnianej zabudowie zebranej ze wsi i miasteczek regionu, zalanych podczas budowy elektrowni wodnej w Irkucku. W celu zachowania unikatowego dziedzictwa w 1969 roku podjęto decyzję o zorganizowaniu muzeum.

Dom kupców Shastins

Dwór z przełomu XIX i XX wieku, zwany „koronkowym domem” ze względu na umiejętnie rzeźbiony wystrój, do złudzenia przypomina najdelikatniejszą koronkę. Styl architektoniczny budynku określa się jako rosyjski barok, choć termin ten jest dość szeroki i ma niejasne kryteria. Dom został uratowany przed wyburzeniem i odrestaurowany w 1999 roku ze starych fotografii z inicjatywy Francuskiego Stowarzyszenia Ochrony Zabytków Architektury.

Dom Feinbergów

I. M. Fainberg to kupiec i właściciel kopalni złota, który pod koniec XIX wieku był jednym z najbogatszych i najbardziej wpływowych ludzi w Irkucku. W 1903 r. wybudował sobie dwór z cegły i piaskowca (na który stać było tylko najbogatszych). Ale Feinberg nie mieszkał w nowym domu, ale wolał wynajmować jego liczne pokoje. Malowniczy budynek został zbudowany w stylu eklektycznym.

Budynek dworca kolejowego

Ozdoba miasta i cenny zabytek architektury. Budynek wzniesiono w 1898 r., a przebudowano w 1907 r. Nawet przebudowa z lat 60. XX wieku, w wyniku której zespół znacznie się powiększył, nie naruszyła jego historycznego wyglądu, ponieważ nowe budynki harmonijnie wkomponowały się w całość zespołu, co było rzadkością na ten czas. Ostatnią renowację przeprowadzono w 2004 roku.

Katedra Objawienia Pańskiego

Cerkiew z pocz. XVIII w. położona na skarpie Dolnej Angary. W 1693 r. na jego miejscu stanął drewniany kościół, później zniszczony przez pożar. Z datków mieszkańców i gości Irkucka postanowiono wybudować nowy budynek z kamienia. Po rewolucji aż do lat 60. XX w. w środku mieścił się jeden ze sklepów piekarni oraz hostel dla robotników. Po 19-letniej renowacji budynek przekazano miejscowemu muzeum historycznemu. Usługi wznowiono w 1994 roku.

cerkiew kazańska

Niesamowicie malownicza świątynia z jaskrawoczerwonej cegły z niebiesko-niebieskim dachem pomalowanym w geometryczne wzory. Budynek jest na tyle niezwykły, że od razu przykuwa uwagę przechodzącego obok obserwatora. Świątynia została wzniesiona pod koniec XIX wieku. Ze względu na swoje niepodważalne walory architektoniczne nie ucierpiała pod rządami sowieckimi, aw 1975 roku została wpisana na listę obiektów chronionych przez państwo.

Cerkiew Charlampijewskaja

Świątynia została wzniesiona pod koniec XVIII wieku w miejscu drewnianej budowli, która popadła w ruinę. Przed rewolucją ci, którzy wyruszyli w morze, byli tu błogosławieni na dalekie podróże. W 1904 r. w murach cerkwi ożenił się A. W. Kołczak, przywódca ruchu białych, wojskowy i naukowiec. Parafianami świątyni byli przedstawiciele wielkich dynastii handlowych Irkucka, którzy często finansowali wyprawy badawcze.

Kościół Świętego Krzyża

Oryginalna i oryginalna budowla w stylu syberyjskiego baroku, jedna z najstarszych cerkwi w mieście. Kościół wzniesiony w 1760 r., współczesny wygląd uzyskał w XIX w. po dobudowaniu nowej kaplicy. Wewnątrz znajduje się starożytny ikonostas z XVIII wieku oraz kilkaset cennych obrazów. Co zaskakujące, cały ten luksus był w stanie przetrwać całkowite konfiskaty i ruiny ery sowieckiej.

Kościół Zbawiciela

Świątynia, znajdująca się w historycznym centrum miasta, na terenie nie zachowanego Kremla Irkuckiego. W sensie architektonicznym budynek jest wczesnomiejskim kościołem. Była to jedna z pierwszych kamiennych budowli w Irkucku. Po rewolucji budynek został prawie zburzony, mimo to postanowiono go przystosować do potrzeb gospodarstw domowych. W 1960 roku kościół został uznany za zabytek o znaczeniu regionalnym.

Klasztor Znamieński

Klasztor prawosławny, jeden z najstarszych na Syberii. Powstał w 1689 r. W skład zespołu architektonicznego klasztoru wchodzą m.in. Cerkiew Znaku, nekropolia, na której pochowani są duchowni i osoby publiczne oraz pomnik Kołczaka (rozstrzelany przez bolszewików pod murami klasztor w 1920 r.). W naszych czasach życie monastyczne wznowiło się w pełni.

Pomnik Kołczaka

Pomnik ku czci przywódcy ruchu Białych A. V. Kołczaka został wzniesiony w Irkucku w 2004 roku. Autorem projektu był rzeźbiarz i artysta ludowy V. M. Klykov. Pomnik stanął w miejscu klasztoru Znamenskaya, gdzie rzekomo rozstrzelano Najwyższego Władcę Rosji. Posąg admirała osadzony na betonowym cokole wykonany jest z brązu, osiąga wysokość 4,5 metra.

Pomnik Aleksandra III

Pierwszy pomnik cesarza wzniesiono w 1908 roku, ale po rewolucji został zburzony jako nienawistne wspomnienie stuleci carskiego ucisku. Pomnik został odrestaurowany w 2003 roku. Rzeźbiarz A. S. Charkin pracował nad nowym projektem. Postać króla wieńczy wysoki cokół i osiąga 5 metrów wysokości. Na samym cokole znajdują się płaskorzeźby Yermaka, hrabiego N. N. Muravyova-Amursky'ego i M. M. Speransky'ego.

Pomnik Leonida Gaidai

Słynny reżyser rozpoczął karierę w Irkucku. W 2012 roku w pobliżu szkoły, w której studiował, wzniesiono pomnik ku jego czci. Grupa rzeźbiarska składa się z postaci Gaidai w fotelu reżysera, uważnie przyglądającego się Doświadczonemu, Tchórzowi i Dunce'owi, tworząc w tym momencie jedną ze scen jego legendarnych filmów. Kompozycja jest bardzo emocjonalna i wyrazista, dokładnie oddaje ducha jego filmów.

Pomnik Jakowa Pokhabowa

Tak. I. Pokhabov jest pionierem i założycielem Irkucka. W 1661 wylądował ze swoim oddziałem nad brzegiem Angary i założył więzienie. Pomnik ku jego czci stanął na Dolnym Pobrzeżu w 2011 roku, otwarcie zbiegło się w czasie z 350-leciem Irkucka. Rzeźba przedstawia postać Jakuba, ubranego w strój podróżny i celowo spoglądającego w dal, najwyraźniej w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca na położenie miasta.

Bramy Moskwy

Łuk Triumfalny jest kopią budowli z 1813 r., wzniesionej na cześć wstąpienia Aleksandra I na tron, zburzonej w 1928 r. Obiekt odrestaurowano w 2011 r. w stylu empirowym i renesansowym. Co ciekawe, decyzję o wyburzeniu łuku podjęła Rada Miejska jeszcze przed Rewolucją, ale wówczas pomnik został uratowany dzięki prośbom obywateli i organizacji społecznych.

nerpina

Foki bajkalskie to niezwykłe, niesamowite i zabawne stworzenia, endemiczne dla jeziora Bajkał, które nie występują nigdzie indziej na świecie. W irkuckiej nerpinarii zwierzęta te urządzają dla zwiedzających przedstawienie: bawią się piłką, rysują, tańczą i śpiewają. Jeśli nie ma możliwości obserwowania ich w ich naturalnym środowisku, to wizyta w nerpinarium jest świetnym wyjściem, tym bardziej, że można zrobić świetne zdjęcia z fokami.

Rzeka Angara

Angara jest największym dopływem Jeniseju, wielkiej syberyjskiej rzeki przepływającej przez terytorium Kraju Krasnojarskiego i Obwodu Irkuckiego. Jego długość wynosi ponad 1700 km. Irkuck położony jest po obu brzegach arterii wodnej. W ciepłe dni pływają po nim statki i łodzie wycieczkowe, zimą jest ubrany w białą okładkę. Angara jest poetycko nazywana „córką Bajkału”.

jezioro Bajkał

Jakie epitety nie są przyznawane temu wielkiemu jezioru - „siwowłosy”, „potężny”, „mądry”, „tajemniczy”, nadający mu ludzkie właściwości. Przyjazd do Irkucka i nieodwiedzenie jeziora Bajkał jest niewybaczalne, zwłaszcza że najbliższy brzeg znajduje się zaledwie 70 km od miasta w miejscowości wypoczynkowej Listwianka. Piękno jeziora nie wymaga dodatkowej reklamy