30 najlepszych zabytków Suzdal

Suzdal to jedno z najjaśniejszych, oryginalnych i oczywiście słynnych miast Złotego Pierścienia. Wszyscy zagraniczni turyści starają się dostać tutaj na wycieczkę, ponieważ jest to jedno z niewielu miejsc w Rosji (z wyjątkiem Sankt Petersburga i Moskwy), o których amerykańscy, chińscy i europejscy podróżnicy wiedzą przynajmniej coś.

Infrastruktura Suzdal jest rozwinięta na najbardziej zaawansowanym poziomie. Gości witają klimatyczne hotele butikowe, tradycyjne tawerny z kuchnią rosyjską, różne rozrywki, takie jak jazda trojką, festiwale ludowe i święta folklorystyczne. Architektoniczne i historyczne dziedzictwo miasta składa się z dziesiątek starożytnych świątyń i klasztorów. Budynki sakralne dominują nad cywilnymi - dosłownie na każdym rogu widać jakiś kościół.

Co zobaczyć i gdzie się udać w Suzdal?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Suzdalski Kreml

Rdzeń Suzdal i jego najstarsza część, która prawdopodobnie istniała od X wieku. W XI-XII wieku wzniesiono tu gród z ziemnym wałem i murami o długości około 1,5 km. Wewnątrz znajdował się dwór książęcy i rezydencja biskupia. Drewniany zespół architektoniczny istniał do początku XVIII wieku, w 1719 roku spłonęła cała zabudowa. Sobór Narodzenia Pańskiego, Cerkiew Nikolskaja i Komnaty Biskupie przetrwały do ​​dziś.

Katedra Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Świątynia z XII wieku, wyjątkowy zabytek architektury rosyjskiej, wzniesiona za panowania Włodzimierza Monomacha. Odbudowywano go dwukrotnie, ostatni raz po spaleniu Suzdala przez Tatarów w latach czterdziestych XV wieku. Z tego powodu różne części katedry należą do różnych wieków: dolna - do XIII, górna - do XVI, wewnętrzne malowidło ścienne - do XIII-XVII wieku. Południowa i zachodnia brama budynku to prawdziwe arcydzieło średniowiecznej sztuki użytkowej Rusi.

Drewniany kościół św. Mikołaja

Świątynia stoi za komnatami biskupimi na terenie Suzdalskiego Kremla. Początkowo cerkiew została zbudowana w 1766 roku na wsi Głotowo, Juriewo-Polski rejon, aw 1960 roku przeniesiona do Suzdala dla lepszego zachowania tego obiektu architektonicznego. Budynek składa się z dwóch domów z bali, wzmocnionych na poziomie piwnicy. Dwuspadowy dach dwuspadowy kryty deskami, zwieńczony kopułą z krzyżem.

Kościół Wniebowzięcia

Niewielki kościółek z XVII wieku, wzniesiony w stylu naryszkińskiego baroku, przypuszczalnie na miejscu starszej budowli drewnianej. Do 1917 roku zespół architektoniczny składał się z dzwonnicy i dwóch dodatkowych naw, które później zostały zniszczone. W 1958 roku budynek odrestaurowano. W 2015 r. w świątyni umieszczono relikwie Arseniusza z Suzdala, który zainspirował księcia Pożarskiego do marszu na Moskwę w czasach kłopotów.

Cerkwie Narodzenia Pańskiego i św. Mikołaja

Nikolskiego Letniego Kościoła jest pierwszą budowlą sakralną wzniesioną po pożarze w 1719 roku. Składa się z czworoboku i przylegającej do niego półkolistej apsydy z jednej strony oraz czterospadowej dzwonnicy z drugiej. Ciepły Kościół Narodzenia Pańskiego został zbudowany pod koniec XVIII wieku. Swoim wyglądem przypomina zwykły kamienny dom, gdyby nie kopuła z krzyżem wieńczącym dach.

Ziemne wały Kremla Suzdalskiego

W starożytności wały ziemne wchodziły w skład systemu fortyfikacji obronnych Suzdalskiego Kremla. Dziś są to zwykłe kopce porośnięte trawą, które mają wielką wartość historyczną, choć niczym szczególnym się nie wyróżniają. Mury obronne zostały zbudowane na polecenie księcia Włodzimierza Monomacha w XI wieku, aby dodatkowo chronić osadę przed częstymi najazdami chanatu kazańskiego.

Klasztor św. Eutymiusza

Klasztor męski, powstały w połowie XIV wieku jako twierdza obronna. Pierwsze budynki zespołu architektonicznego były wykonane z drewna

Mury i wieże klasztoru Spaso-Evfimievskiy

Mury i wieże klasztoru najlepiej oglądać od strony rzeki Kamenki. Biegną również wzdłuż ulic Lenina i Spasskaya. Ominięcie ich na obwodzie zajmie trochę czasu. Budynki te są symbolem Suzdalu, gdyż od razu przyciągają wzrok podróżnych przejeżdżających przez historyczne centrum miasta. Potężne mury mogły wytrzymać każde oblężenie, ale tak się złożyło w historii, że nigdy nie zostały szturmowane.

Klasztor Rizopolozhensky

Jeden z najstarszych klasztorów ruskich, powstały na początku XIII wieku. Pierwsze budowle murowane pojawiły się dopiero po 3 wiekach, wcześniejsza drewniana zabudowa nie zachowała się do dziś. Zespół architektoniczny składa się z katedry Rizopolozhensky z trzema kopułami z połowy XVI wieku, Świętej Bramy z dwoma dachami z XVII wieku, kościoła refektarza Sretenskaya i dzwonnicy wielebnej z XIX wieku.

Klasztor Wasiljewskiego

Klasztor stoi niemal na obrzeżach Suzdal. Zostało założone w XIII wieku i znajdowało się wówczas przy drodze do Kidekszy. Początkowo budowla pełniła funkcje obronne, następnie została przystosowana do życia wspólnoty zakonnej. Początkowo klasztor był męski, od 1916 r. – żeński. W latach dwudziestych XX wieku instytucję zamknięto, na jej terenie umieszczono magazyny. Od lat 90. część klasztoru ponownie należy do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej.

Klasztor Aleksandra

Według legendy klasztor został ufundowany przez księcia Aleksandra Newskiego w 1240 roku. Początkowo był przeznaczony dla kobiet - osiedlili się tu mieszkańcy, którzy pozostali sierotami i wdowami po najazdach Tatarów Kazańskich. W 1764 r. z rozkazu Katarzyny II klasztor został zlikwidowany, a główną katedrę zamieniono na parafię. Życie monastyczne odrodziło się dopiero w 2006 roku, siostry zostały zastąpione przez mnichów płci męskiej.

Klasztor wstawienniczy

Klasztor wstawienniczy pojawił się w XIV wieku w północnej części Suzdal. Stale się rozwijała i rozrastała w dużej mierze dzięki temu, że na tonsury przyjeżdżali tu przedstawiciele rodów szlacheckich (oczywiście po wpłaceniu dużych sum). Do XVII wieku klasztor stał się jednym z największych na terenie Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej. Jego zespół architektoniczny powstał w XVI wieku.

Piotra i Pawła oraz św. Mikołaja

Kościół Piotra i Pawła został wzniesiony w 1694 r. obok klasztoru Matki Boskiej. Pod względem architektonicznym składa się z dwóch nałożonych na siebie czworoboków, zwieńczonych pięcioma głowami kopuł. W 1712 roku kosztem Evdokii Lopukhiny, byłej żony Piotra Wielkiego, obok niego zbudowano zimowy kościół św. Mikołaja, który wyróżnia się dość skromnym wyglądem. Do chwili obecnej obie świątynie powróciły do ​​swojego pierwotnego wyglądu.

Kościół Eliasza

Świątynia położona jest na jednym ze stromych zakoli rzeki Kamenki. Murowany budynek wzniesiono w 1744 r., wcześniej na jego miejscu stał drewniany budynek przeniesiony z innej części osady. Kościół został poważnie uszkodzony w XX wieku, dzwonnica i refektarz zostały całkowicie zburzone. Renowacja rozpoczęła się w latach 70., ale zakończyła dopiero w 2000 roku. W tym czasie udało się całkowicie odtworzyć pierwotny wygląd konstrukcji.

Kościół Borysa i Gleba w Kideksha

Starożytna świątynia, cenny i rzadki zabytek architektury sakralnej epoki przedmongolskiej. Został wzniesiony w połowie XII wieku za panowania Jurija Dołgorukowa. W XVI-XVII wieku kościół został znacznie przebudowany, całkowicie rozbierając część murów, ale zachowując wiele oryginalnych elementów. Obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obecnie na jego terenie znajduje się muzeum.

Rzędy handlowe

Gostiny Dvor w stylu empirowym, zbudowany na początku XIX wieku. Został zaprojektowany dla 100 sklepów handlowych, które później przekształciły się w pełnoprawne sklepy. Kompleks jest najbardziej imponującym zabytkiem architektury cywilnej w Suzdal. To centrum handlu i życia turystycznego, gdyż turyści często zatrzymują się tutaj, aby kupić pamiątki, skosztować miodu pitnego lub po prostu pospacerować długimi galeriami.

Cerkwie Zmartwychwstania Pańskiego i Kazańskie

Niedaleko głównego placu miasta stoi Kościół Zmartwychwstania Pańskiego, zbudowany z kamienia w 1720 r. (pierwotnie był drewniany). Budowla jest dwusłupową świątynią na planie sześcianu, jej podstawą jest potężny czworobok, ozdobiony narożnymi pilastrami. Kościół Kazański został zbudowany w pobliżu w 1739 roku

Kościoły Carekonstantynowska i Bolesna

Pierwsza wzmianka o świątyni cara Konstantinowskiego pochodzi z początku XVII wieku. Sto lat później został odbudowany z kamienia i stał się ostatnim budynkiem sakralnym z pięcioma kopułami w Suzdal. Zimowy Kościół Smutny, oprócz Carekonstantynowskiej, pojawił się w połowie XVIII wieku. Architektura jego dzwonnicy jest uważana za dość znaną Suzdalowi - dzwonnica wykonana jest w formie wklęsłego namiotu.

Cerkwie Wejście-Jerozolima i Pyatnitskaya

Kolejny zespół par, składający się z dwóch kościołów. Należy zauważyć, że budowa dwóch świątyń obok siebie – letniej i zimowej – była w Suzdal bardzo powszechną praktyką. Wygląd cerkwi wjazdowo-jerozolimskiej i piatnickiej różni się dość znacząco: jedna jest wykonana w formie klasycznego czworoboku zwieńczonego pięcioma kopułami, druga ma tylko jedną centralną konstrukcję kopułową, zamocowaną na dachu w formie półkola.

Kościół Świętego Krzyża

Świątynia znajduje się w północnej części Gostiny Dvor. Został wzniesiony w 1770 roku w podzięce za pozbycie się straszliwej zarazy, która szalała w Suzdalu w latach 1654-55. Budynek różni się od innych kościołów w mieście tym, że patrząc na niego z przeciwnych stron wygląda zupełnie inaczej. Wygląda na to, że patrzysz na dwa różne budynki.

Kościoły Lazarevskaya i Antipievskaya

Oba kościoły zostały zbudowane z różnicą stu lat. Zgodnie z ustaloną tradycją, jeden kościół był zimny (Łazarewski), drugi był ciepły, przeznaczony do kultu zimą i poza sezonem chłodnym. Dzwonnica kościoła Antipievskaya ma bardzo oryginalny wygląd z dachem w kształcie wklęsłego namiotu i jasnym malowidłem zewnętrznym. Uważa się, że został zbudowany przed głównym budynkiem.

Kościół Kosmy i Damiana na wzgórzu Jarunova

XVIII-wieczna cerkiew zbudowana na niewysokim wzniesieniu nad brzegiem rzeki Kamenki. Według niepotwierdzonych relacji wcześniej na jego miejscu stał klasztor o tej samej nazwie, z którego do XVII wieku pozostał jedyny drewniany kościół. Budynek położony jest w bardzo malowniczym miejscu i spektakularnie prezentuje się na tle krętego koryta rzeki. Do 1917 r. teren otoczony był kamiennym płotem.

Kościoły Smoleńsk i Simeonovskaya

Kościół smoleński został zbudowany w 1706 r. niedaleko narożnej wieży klasztoru. Budynek znajduje się przy drodze, która prowadzi podróżnych do Suzdal z Jarosławia. Po 40 latach powstał kościół Symeona - zima. Klasycystyczną dzwonnicę dobudowano później, na przełomie XIX i XX wieku. Tak więc zespół architektoniczny nie wygląda jak jedna koncepcja i nosi cechy różnych epok.

Kościoły Kozmodemyanskaya i Świętego Krzyża

Kolejny zespół ciepłych i zimnych świątyń, który znajduje się w maksymalnej odległości od centrum. Być może dlatego jego architektura wygląda dość lakonicznie, a renowacja nie została jeszcze zakończona. Budynki zostały zbudowane w XVII-XVIII wieku, są widoczne od strony obwodnicy biegnącej wokół Suzdala (jeżeli jedzie się z Włodzimierza i Iwanowa do Moskwy lub w przeciwnym kierunku).

Muzeum Architektury Drewnianej

Zespół muzealny na wolnym powietrzu, w którym znajdują się zabytki architektury drewnianej XVII-XIX wieku. Na jego terenie zobaczyć można chaty chłopa i bogatego kupca, a także kościoły budowane bez użycia gwoździ. Oprócz budynków mieszkalnych i świątyń znajdują się tu różne budynki gospodarcze: stodoły, młyny, szopy, studnie. W muzeum odbywa się letni festiwal ogórków.

„Osada Szczurow”

Muzeum znajdujące się na terenie kompleksu hotelowego HELIOPARK Suzdal, które powstało na podstawie scenografii do filmu „Car” P. Łungina. Jest to rekonstrukcja osady słowiańskiej z X wieku. Dla zwiedzających przygotowano różnorodne interaktywne programy. Tutaj możesz nauczyć się strzelać z łuku, pojeździć konno, popracować w ogrodzie, a nawet wydoić krowę.

Muzeum Figur Woskowych

Suzdalskie Muzeum Figur Woskowych wyrosło z niewielkiej wystawy zorganizowanej w latach 90. XX wieku w parku Sokolniki. Ekspozycja dość długo podróżowała po całym świecie i Rosji, w efekcie zadomowiła się w Suzdalu. Jednocześnie rozwija się, powstają nowe eksponaty. Większość kolekcji to osobistości z historii Rosji: carowie, pisarze, politycy, dowódcy wojskowi.

Dom Posada

Aż do XVII wieku kamienne domy były rzadkością w rosyjskich miastach, ponieważ drewno było znacznie tańsze, a lasy były wszędzie. Niektórzy szczególnie zamożni obywatele nadal mogli sobie pozwolić na budowę kamiennych rezydencji. Jedną z takich konstrukcji w Suzdal jest Dom Posad, zbudowany przez nieznanego architekta. W XVII wieku była zamieszkana, następnie na jej terenie otwarto karczmę. Od lat 70-tych jest muzeum.

Wieża Ognia

Wieża została wzniesiona w latach 90. XIX w. dla straży pożarnej, która działała w mieście od 1864 r. Na początku lat 2000. wieża była w opłakanym stanie. W celu zachowania zabytku architektury i zachowania jego funkcjonalności przeprowadzono dość poważne prace konserwatorskie, przywracając wieży pierwotny wygląd według starych rysunków i rysunków.

rzeka Kamenka

Kamenka jest dopływem rzeki Nerl. Jest to mała i nieprzeznaczona do żeglugi arteria wodna o długości około 50 km, natomiast bardzo dogodna dla transportu rzecznego: łódek, kajaków. Przepływa przez Suzdal, na jego wysokich brzegach znajduje się wiele zabytków miasta, w tym kościoły, mury i wieże klasztoru Spaso-Evfimievsky.