Top 30 atrakcji Wołogdy

Starożytna rosyjska Wołogda to prawdziwy klejnot turystyczny, który może zaoferować bogaty program wycieczek. Któż nie słyszał o słynnej Wołogdyńskiej Koronce i wspaniałych drewnianych posiadłościach rozsianych po całym mieście? Nie mniej znana jest również wyśmienita oliwa Wołogdy i rzeźbione palisady, wychwalane w popularnej piosence.

W mieście znajduje się wiele kościołów zbudowanych w różnych stylach architektonicznych, od rosyjskiej ornamentyki po surowy klasycyzm. Dla miłośników zabytków spacer po centrum miasta stanie się prawdziwą przyjemnością, gdyż przed oczami pojawią się wielobarwne kopuły, potężne mury i dziwaczne architrawy malowniczych drewnianych rezydencji.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Wołogdzie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Plac Kremlowski i Kreml Wołogda

Plac Kremlowski jest sercem Wołogdy i jej historycznym centrum. Co zaskakujące, do 1947 r. był wyłożony drewnem, mimo że pierwsze zabudowania pojawiły się tu za panowania Iwana Groźnego. Dopiero z okazji 800-lecia miasta wymurowano go z kamienia. Zespół rynku obejmuje trzy cerkwie i główną dominantę architektoniczną - Kreml Wołogdy. Twierdzę zaczęto budować w XVI wieku w celach obronnych. Do 1820 roku większość fortyfikacji została rozebrana, ponieważ do tego czasu konstrukcja straciła już na znaczeniu. Całkowita długość murów twierdzy przekraczała kiedyś 3 tysiące metrów. Dziś Kreml Wołogdy nazywany jest kompleksem dworu biskupiego z XVII wieku.

Plac Rewolucji

Centralny plac miasta, położony w historycznej dzielnicy Niżny Posad. Powstał w 1918 roku w wyniku połączenia placów Sennaya, Spasskaya i Aleksandrovskaya. W XVII wieku zbudowano tu kilka cerkwi, zniszczonych w czasach ZSRR. Dziś miejsce to zdobią pomniki z czasów sowieckich: pomnik Wiecznego Płomienia i kamienny obelisk zwany „Zębem” – pomnik bohaterów wojny domowej.

Architektura drewniana Wołogdy

Wołogdyjska architektura drewniana jest powszechnie określana jako grupa stylów urbanistycznych (nowoczesny, klasycystyczny i empirowy), które dominowały w urbanistyce końca XVIII i początku XX wieku. Drewniane domy zbudowane w tym okresie są dość dobrze zachowane. Dziś jest ich ponad 100, z których wiele to znaczące zabytki. Wśród budynków znajdują się chaty chłopskie, dwory kupieckie i mieszkania klasy mieszczańskiej.

Sobór św. Zofii

Budowla sakralna z epoki Iwana IV Groźnego, najstarsza kamienna budowla w Wołogdzie. Został wzniesiony na rozkaz króla. Jego wyjątkowość polega na tym, że we wnętrzu zachowały się niemal nienaruszone freski i ikonostas z XVII wieku. Świątynia należy do typu architektonicznego krzyżowo-kopułowego. Ze względu na niezaprzeczalną wartość historyczną budynek nie został zniszczony w czasach sowieckich. Dziś na terenie katedry znajduje się muzeum.

Katedra Zmartwychwstania Pańskiego

Świątynia z XVIII wieku, zbudowana w stylu barokowym za arcybiskupa Józefa II Złotego. Wnętrze zostało odnowione w pierwszej połowie XIX wieku, dlatego nie zachowało się oryginalne malowidło ścienne. Katedra została zlikwidowana w 1938 roku i dopiero w 2016 roku została ponownie przekazana Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, po czym wznowiono regularne nabożeństwa. Budynek jest cennym zabytkiem architektury i obiektem o znaczeniu kulturowym.

Kościół Aleksandra Newskiego

XVIII-wieczny murowany kościół, pierwotnie konsekrowany ku czci św. Mikołaja Cudotwórcy, a następnie ponownie konsekrowany w związku z uratowaniem cesarza Aleksandra II w 1866 r. po zamachu na jego życie dokonanym przez spiskowców. Budowla zbudowana jest w klasyczny sposób „ośmiokąta na czworokącie” i zwieńczona iglicą charakterystyczną dla cerkwi Wołogdy. Wewnątrz przechowywane są cenne ikony, wśród których znajduje się wizerunek Aleksandra Newskiego z cząstką jego relikwii.

Świątynia Konstantyna i Heleny

Malowniczy kościół z końca XVII wieku, zbudowany w stylu architektury moskiewskiej - wzornictwo rosyjskie. Manierę tę wyróżniało obecność pięciu kopuł wieńczących czworobok na obszernej piwnicy oraz kilkukondygnacyjnej dzwonnicy w kształcie namiotu. W świątyni znajdują się ikony z XV-XVIII wieku. Uważa się, że już w 1503 roku w miejscu dzisiejszej budowli stał drewniany kościół, wzniesiony za panowania Iwana III.

Kościół Varlaama Chutyńskiego

Budowla w wdzięcznym stylu wczesnego klasycyzmu, wzniesiona w 1780 r. kosztem kupca Uzdennikowa zamiast zniszczonego murowanego kościoła. Architekt cerkwi jest nieznany, ale eksperci sugerują, że równie dobrze mógł to być petersburski mistrz, ponieważ konstrukcja wyraźnie wykazuje cechy świeckiego pałacu, które wcale nie są charakterystyczne dla surowej architektury sakralnej Wołogdy.

Cerkiew wstawiennictwa na Kozlyonie

Budynek został zbudowany w moskiewskim stylu barokowym w 1710 roku. Godne uwagi jest to, że wewnątrz zachowały się unikalne freski wykonane przez rzemieślników szkoły jarosławskiej. Późniejsze polichromie pochodzą z XIX - początku XX wieku. Pierwsza wzmianka o cerkwi wstawienniczej na Kozlyonie pochodzi z 1612 roku. Według zachowanych źródeł wcześniejsza cerkiew została spalona przez najeźdźców litewskich w okresie ucisku.

Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy we Władycznej Słobodzie

Wraz z katedrą św. Zofii i kościołem Dmitrija Priłuckiego na Nawołoku świątynia ta jest uważana za jedną z pierwszych kamiennych budowli w Wołogdzie. Z architektonicznego punktu widzenia jest to typowa dla miasta świątynia miejska, która powstała w XVII wieku. Wnętrza urządzone są w stylu barokowym z charakterystycznymi dla tego stylu ornamentalnymi sztukateriami, łukami i sklepieniami.

Kościół Ofiarowania

Budynek wzniesiono w 1735 r., przebudowano w 1830 r. Wyróżnia się rzadkim dla Wołogdy stylem architektonicznym – mieszanką rosyjskiego baroku (budynek główny) i pseudogotyku (dzwonnica). Stąd pochodzi kilka znanych ikon, które są obecnie w głównych muzeach: Ostatnia Wieczerza, Ścięcie Jana Chrzciciela, Lamentacja, Zejście do piekieł i inne dzieła sztuki.

Cerkiew Demetriusza z Priłuckiego na Nawołoku

Zabytek architektury połowy XVII wieku, uważany za jeden z najcenniejszych w Wołogdzie. Kościół otrzymał imię D. Prilutskiego, założyciela klasztoru Spaso-Prilutsky. Najwcześniejsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1618 roku. Wewnątrz budowli zachowały się freski z XVIII wieku, powstałe pod wpływem szkoły jarosławskiej. Niektóre obrazy zawierają sceny z życia Dmitrija Priłuckiego.

Klasztor Spaso-Prilutsky

Prawosławny klasztor męski, prowadzący swoją historię od XIV wieku. Został założony przez ucznia i współpracownika Sergiusza z Radoneża, św. Dymitra Priłuckiego. Klasztor jest jednym z najstarszych i czczonych na północy Rosji. W jego kompleksie znajdują się kościoły - zabytki architektury XVI-XVIII wieku. W 1926 r. klasztor został zlikwidowany, w latach 30. służył jako więzienie. Dopiero w 1992 roku został ponownie zwrócony wierzącym.

Górne-klasztor Wniebowzięcia

Klasztor, który funkcjonował od 1590 do 1924 r. Ufundowany został przez Domnikię, zakonnicę i staruszkę. Początkowo wszystkie zabudowania były drewniane, pierwszy budynek murowany powstał w drugiej połowie XVII wieku. Dwa wieki później przy klasztorze otwarto szkołę i sierociniec. Obecnie kompleks jest w trakcie renowacji – niektóre jego części zostały całkowicie odrestaurowane, inne przepadły bezpowrotnie.

Muzeum Koronki

Koronka Wołogdy to znana marka turystyczna, która odgrywa kluczową rolę w temacie wielu wycieczek wraz z drewnianą architekturą. Muzeum poświęcone temu rzemiosłu jest wyjątkowe pod względem wielkości i kompozycji ekspozycji. W jego zbiorach znajdują się nie tylko prace lokalnych rzemieślniczek, ale także eksponaty opowiadające o światowej historii koronkarstwa, wspaniałe kostiumy, tekstylia domowe, biżuteria i obrazy.

Muzeum „Świat Zapomnianych Rzeczy”

Ekspozycja muzeum poświęcona jest przedrewolucyjnej Wołogdzie, kulturze i życiu różnych warstw ludności miejskiej. W salach można podziwiać wnętrza z XIX wieku i różne przedmioty, które były używane ponad 100 lat temu i dać wyobrażenie o tym, jak żyli ludzie w tamtej epoce. Na trzech kondygnacjach znajduje się obszerna kolekcja, na którą składają się stare fotografie, pamiątki rodzinne, meble, elementy wyposażenia wnętrz.

Muzeum „Wygnanie Wołogdy”

W carskiej Rosji Wołogda była jednym z miejsc zesłań więźniów. W 2007 roku w drewnianym domu przy ul. Maria Uljanowa otworzyła muzeum poświęcone temu zjawisku. Budynek wyróżnia się tym, że w latach 1911-12 mieszkał tu przez kilka miesięcy przebywający na zesłaniu JW Stalin. Ekspozycja opowiada o słynnych więźniach politycznych i ich działalności.

Muzeum „Literatura. Sztuka. Wiek XX »

Ekspozycja muzealna znajduje się na terenie byłego dworu kupca Sitnikowa, zabytku drewnianej architektury Wołogdy z XIX wieku. Kolekcja jest w całości poświęcona życiu i ścieżce twórczej dwóch artystów: kompozytora V. A. Gawrilina i poety N. M. Rubcowa, którzy wiele swoich dzieł poświęcili północnej Rosji. Kolekcja jest oddziałem Muzeum-Rezerwatu Wołogdy.

Teatr Dramatyczny Wołogda

Teatr powstał w 1849 roku (jest uważany za najstarszy w Wołogdzie). W ciągu ostatniego czasu udało mu się zmienić kilka budynków. Obecnie scena mieści się w budynku z 1974 roku, który nosi wszelkie znamiona sowieckiej architektury monumentalnej. Projekt został opracowany przez moskiewski zespół projektantów i inżynierów specjalizujących się w budowie obiektów widowiskowych i sportowych.

Galeria „Czerwony Most”

Otwarte w 2003 roku muzeum sztuki, w którym twórcy zgromadzili prace artystów reprezentujących różne style: przedstawicieli realizmu, undergroundu, symbolizmu i innych progresywnych nurtów. Oprócz obrazów eksponowane są tu fotografie i obiekty sztuki współczesnej. Łącznie kolekcja liczy około 1000 eksponatów. W muzeum regularnie odbywają się wystawy czasowe autorów lokalnych, rosyjskich i zagranicznych.

Pomnik na literę „O”

Niezwykły pomnik znajduje się na jednym z miejskich placów. Symbolizuje swoisty dialekt Wołogdy, w którym nacisk kładziony jest na literę „o”. Dzięki tej charakterystycznej cechy mieszkańcy Wołogdy są rozpoznawani w całej Rosji. Rzeźba została zainstalowana z inicjatywy studentów Instytutu Biznesu w 2012 roku dla uczczenia 865. rocznicy założenia miasta. Wykonany jest z metalowej koronki i osiąga wysokość 2,5 metra.

Pomnik K.N. Batiuszkow

Poeta K. N. Batiuszkow pochodzi z Wołogdy, nauczyciela geniuszu literatury rosyjskiej A. S. Puszkina. Wdzięczni potomkowie wznieśli mu pomnik w 1987 roku. Kompozycja składa się z postaci samego Batiuszkowa, ubranego na modłę epoki Puszkina oraz konia (najwyraźniej rzeźbiarz postanowił w ten sposób zasugerować udział Konstantina Nikołajewicza w kampania 1812 r.). Oba posągi stoją na granitowym cokole.

Pomnik latarni elektrycznej

Pomnik wzniesiono w 2004 roku dla uczczenia 100. rocznicy elektryfikacji miasta (w 1904 roku uruchomiono tu pierwszą elektrownię). Pomysł twórcy jest bardzo oryginalny i kontrowersyjny, gdyż jest to latarnia i postać oddającego na nią moczu psa. Ale mieszkańcy przyjęli tę kompozycję bez zastrzeżeń, najwyraźniej ze względu na obecność zdrowego poczucia humoru, ponieważ tej kreacji nie można traktować poważnie.

Dom Piotra I

Niewielki budynek z XVII wieku, w którym kilkakrotnie przebywał Piotr Wielki podczas swoich wizyt w Wołogdzie. Dom należał do holenderskiego kupca Jana Gutmana. We wnętrzu zachowały się piece wyłożone 300-letnimi kaflami. W 1872 roku powstało tu pierwsze muzeum w mieście. Dziś jego kolekcja składa się z rzeczy osobistych władcy, a także sprzętów i mebli z XVII-XVIII wieku.

Dom Szałamowskiego

Dwupiętrowy budynek z kamienia, w którym w latach 1907-24 mieszkał W. T. Szałamow, poeta i pisarz, który zasłynął dzięki pracy „Opowieści kołymskie”. Muzeum powstało w 1991 roku. Kolekcja poświęcona jest życiu i twórczości autora. Tu gromadzone są jego rzeczy osobiste, dokumenty, akta, publikacje. Sam budynek został wzniesiony w XVIII wieku i jest uważany za zabytek architektury.

Dom Puzana-Puzyrewskiego

Dom to drewniany dwór zbudowany w 1823 roku. Do 1918 roku na jego terenie znajdowała się ambasada USA, po czym przez kilka lat mieszkał tu sam szef misji dyplomatycznej wraz z rodziną. W latach 1997-2012 w majątku funkcjonowało muzeum. Budynek jest cennym zabytkiem architektury drewnianej. W tej chwili nie jest w najlepszym stanie.

Dom Zasieckich

Zabytek architektury drewnianej zbudowany pod koniec XVIII wieku i przebudowany w XIX wieku. Jest to najstarszy zachowany drewniany budynek na terenie Wołogdy. Dom Zasieckich to parterowa rezydencja z klasycznym portykiem i antresolą, szeregiem szerokich okien otoczonych umiejętnie rzeźbionymi opaskami. Kiedyś budynek należał do wybitnego rodu szlacheckiego.

Dom kupca Samarin

Osiedle miejskie z początku XX wieku, na terenie którego znajduje się muzeum. Dom jest rzadkim zachowanym przykładem tego typu budowli. Ponad 100 lat temu znajdowały się tu lokale mieszkalne, sklep handlowy i pokoje do wynajęcia. Dziś ekspozycja, na którą składają się fotografie, przedmioty gospodarstwa domowego i dokumenty, opowie zwiedzającemu o tradycyjnym życiu kupieckiej rodziny.

„Semenkovo”

Muzeum Etnograficzne, znajdujące się we wsi o tej samej nazwie. Jest to zespół zabytków architektury drewnianej z XIX-XX wieku. Domy sprowadzono na teren ekspozycji z odległych rejonów obwodu wołogdy. Muzeum zostało otwarte w 1979 roku. Jego głównym celem było zachowanie unikalnej architektury i badanie etnograficznego dziedzictwa północnej Rosji.

Majątek Bryanczaninowa

Dwór szlachecki na wsi Pokrowskie, zbudowany na początku 19-go wieku. Styl budynku można określić jako wczesny klasycyzm. Majątek był rodzinnym majątkiem Bryanczaninowów do 1918 roku, kiedy to właściciele opuścili Rosję. Od 1924 r. na jego terenie znajdowało się sanatorium, które funkcjonowało do lat 90. XX wieku. W 2009 roku zakończono kolejną renowację majątku, po której otwarto w nim ośrodek kulturalno-oświatowy.