20 najlepszych atrakcji w Ułan-Ude

Założone w XVII wieku miasto Ułan-Ude rozwijało się powoli. Był stale pod wpływem sąsiednich regionów, ale udało mu się zachować narodowy smak Buriacji. Z powyższego powodu zabytki tutaj są bardzo różne: dziedzictwo komunizmu, jak wielka głowa Lenina, echa carskiej Rosji, na przykład łuk triumfalny, czy muzeum etnograficzne, które opowiada o przeszłości republiki .

Buddyzm i przyroda to główne cele turystyczne związane z Ułan-Ude. Dacany mają na celu przyciągnięcie nie tylko głęboko religijnych wyznawców, ale także tych, którzy po prostu interesują się religią. Z miasta regularnie wyruszają wycieczki turystyczne nad Bajkał. Wyjątkowe jezioro jest magnesem dla gości republiki.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Ułan-Ude?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Datsan „Rinpocze Bagsza”

Znajduje się w najwyższym punkcie miasta - na Łysej Górze. Ten buddyjski ośrodek ma kształcić nie tylko wyznawców tej religii, ale także tych, którym buddyzm jest bliski. Dasan został otwarty w 2000 roku. 4 lata później zainstalowano tu największy pozłacany posąg Buddy w Rosji, a po kolejnych 5 latach - największy dzwon. Jedną z relikwii jest specjalny różaniec, którego waga wynosi 350 kg.

Plac Sowiecki

Centralny plac miasta, który w przeszłości nosił nazwę Nagornaya. Rozwój terytorium rozpoczął się w XVIII wieku. Stąd droga rozciągała się do katedry Odigitrievsky - pierwszego budynku w Ułan-Ude, zbudowanego z kamienia. Później pojawiły się dwie ścieżki. W pobliżu placu znajduje się wiele znaczących obiektów. Wśród nich jest Teatr Opery i Baletu, pomnik Lenina i odbudowany w 2006 roku łuk Bramy Królewskiej.

Pomnik Lenina

To największa głowa przywódcy proletariatu na świecie. Instalacja została zaplanowana tak, aby zbiegła się z setną rocznicą urodzin Lenina - do 1971 roku. Rzeźbiarze, ojciec i syn Neroda, otrzymali zlecenie stworzenia pomnika, który miał zastąpić trzy istniejące już w mieście pomniki. Wybrali nie do końca typowe podejście i prezentowali swój projekt na międzynarodowych wystawach. Wysokość głowy wraz z cokołem wynosi 14 metrów, waga ponad 42 tony.

Plac Rewolucji

Pierwszy rynek miejski, którego historia sięga XVIII wieku. Było to miejsce dużych jarmarków. Przez pewien czas odbywały się tu nawet stałe awantury handlowe. Nowa nazwa pojawiła się po rewolucji: na placu odbywały się wiece i zgromadzenia ludowe. Nazwę oficjalnie ustalono w 1924 roku. Główną atrakcją jest pomnik bojowników o komunizm, który wcześniej stał na Placu Sowieckim.

ulica Lenina

W czasie swojego istnienia zmienił kilka nazw. Nazywano ją Traktową ze względu na trakt syberyjski i Nikołajewską po przybyciu carewicza do miasta. Chociaż po śmierci Lenina posadzono tu drzewa, deptak został otwarty dopiero w 2004 roku. Ciągnie się od ulicy Sowieckiej do ulicy Kirowskiej. Na „Ułan-Ude Arbat” znajdują się kompozycje rzeźbiarskie, zabytki architektury, a nawet łuk triumfalny.

Łuk Triumfalny „Bramy Królewskie”

Wzniesiony na cześć wizyty carewicza Mikołaja w 1891 r. Łuk został ozdobiony elementami dekoracyjnymi. Jako pierwsze po rewolucji ucierpiały dwugłowe orły. Pozostała część konstrukcji przetrwała do 1936 roku, ale w końcu i ona uległa zniszczeniu. Do 2006 roku łuk został odrestaurowany zgodnie ze starym projektem, ale powiększony. Teraz wysokość wynosi 9 metrów, a szerokość około 14 metrów.

Katedra Odigitrievsky'ego

Lokalizacja - wybrzeże Udy. Budowę prowadzono ze składek kupców. Trwało to 44 lata. Katedra została konsekrowana w 1785 roku. Wszystkie trzy części kompozycji: świątynia, dzwonnica i refektarz są ze sobą połączone, dzięki czemu wyglądają jak monolit. Pod koniec lat dwudziestych katedra została zamknięta. Budynki ocalały, gdyż w środku znajdowało się muzeum. Od 1992 roku świątynia była stopniowo przekazywana Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Teraz katedra jest katedrą.

Buriacki Teatr Opery i Baletu

Powstał w 1939 roku. Teatr zaczął się rozwijać od miejscowej szkoły muzycznej. Szybko nabrał rozpędu i zaczął gromadzić pełne hale. Ale od początku wojny były problemy z budową budynku. Został przekazany dopiero na początku lat 50. Styl architektoniczny - styl stalinowskiego imperium - jest dość typowy dla tego czasu. Okres odbudowy wypadł na zero. Oprócz elewacji i sceny planowana jest modernizacja sal prób.

Rosyjski Teatr Dramatyczny. Bestużew

Pierwszy profesjonalny teatr republiki istnieje od 1928 roku. Wtedy do miasta przybyli gościnni wykonawcy z Moskwy i przyjęli propozycję pozostania w Ułan-Ude. Powtarzały się zmiany w zespole trupy i relokacje. Od 1991 roku teatr nosi imię dekabrysty Bestużewa, a od 2009 roku zajmuje specjalnie wybudowany budynek. Przed fasadą znajduje się kaskada fontann. Wewnątrz znajduje się klub teatralny i muzeum.

Muzeum Przyrodnicze Buriacji

Jedyny taki na Dalekim Wschodzie i na Syberii. Otwarto ją w 1983 roku, choć kolekcja zaczęła powstawać kilka lat wcześniej. Eksponaty eksponowane są w 5 salach. Muzeum zajmuje się edukacją ekologiczną. Wiele uwagi poświęca się interakcji człowieka z przyrodą. Opisano także różnorodność flory i fauny Buriacji. W centrum ekspozycji znajduje się jezioro Bajkał i jego cechy.

Muzeum Historii Buriacji

Jedno z najstarszych muzeów na Syberii. Za moment powstania uważa się rok 1919, choć udostępniono go zwiedzającym dopiero kilka lat później. Pierwszym eksponatem jest zegar wykonany przez dekabrystę Bestużewa podczas ciężkiej pracy. Ponieważ fundusze osiągnęły poziom 100 tysięcy pozycji, muzeum przeznaczono przestronny budynek - dawny sklep kupiecki. Wśród eksponatów znajdują się przedmioty kultu religijnego, numizmatyka, stare księgi i elementy ubioru.

Muzeum historii miasta Ułan-Ude

Powstała w 1999 roku. Ekspozycja poświęcona jest ważnym wydarzeniom z przeszłości i teraźniejszości stolicy Buriacji. Od 2001 roku kolekcja jest eksponowana w dawnym domu kupca Goldobina, honorowego mieszkańca miasta. Dwór znany jest z tego, że przebywał tu carewicz, przyszły car Mikołaj II. W sumie działa na stałe 6 wystaw. Muzeum przyjmuje również kolekcje gościnne.

Muzeum Sztuki. Sampiłowa

W 1946 roku, kiedy muzeum zostało otwarte po raz pierwszy, jego nieliczne zasoby składały się głównie z prac lokalnych artystów. Rok po pierwszej wystawie kolekcja została uzupełniona dziełami sztuki z Muzeum Rosyjskiego. Obecnie ekspozycja obejmuje nie tylko obrazy i rysunki, ale także sztukę i rzemiosło narodowe oraz biżuterię z różnych epok i technik.

Pomnik „Matka Buriacja”

Ma jeszcze kilka nazw, w tym - „Buriacka Statua Wolności” i „Gościnna Buriacja”. Najwyższy pomnik miasta wzniesiono w 2002 roku w centralnej części Ułan-Ude. W 2008 roku został przeniesiony na Most Selenginsky, ponieważ w tej okolicy było niewiele atrakcji. Rzeźbiarz Mironow przedstawił Buriację jako kobietę z narodowym hadakiem w dłoniach. Wysokość wraz z cokołem wynosi około 16 metrów.

Pomnik Gesera

Zainaugurowany w 2006 roku. Poświęcony dzielnemu wojownikowi - bohaterowi lokalnych mitów. Geser pojawia się w legendach nie tylko Buriatów, ale także Mongołów. Przedstawiany jest na koniu, jakby nawet teraz strzegł spokoju miasta. Wysokość samej rzeźby, łącznie z włócznią, wynosi około 9 metrów. Na miejsce instalacji wybrano Park Zwycięstwa. Stąd pomnik jest dobrze widoczny, żadna wycieczka krajoznawcza nie jest kompletna bez wizyty w Geser.

Memoriał Zwycięstwa

Jest to kompleks kilku obiektów. Centralną rolę przypisuje się ustawionemu tu w 1967 roku czołgowi T-34. W 2000 roku obok pojawiła się dekoracyjna kompozycja rzeźbiarska. Kilka lat później pomnik uzupełniono o „Wieczny Płomień” oraz ścianę z portretami bohaterów ZSRR, którzy urodzili się w Buriacji. Na pomniku znajdują się tablice wskazujące ważne daty i wyjaśniające, czemu jest poświęcony.

Muzeum Etnograficzne Ludów Transbaikalii

Otwarty na przedmieściach Ułan-Ude w 1973 roku. Jeden z największych skansenów w Rosji: zajmuje powierzchnię 37 hektarów. Terytorium podzielone jest na 7 kompleksów etnograficznych. Eksponowanych jest tu około 11 tysięcy eksponatów i około 40 zabytków architektury. W muzeum znajduje się również rozbudowana wersja kącika mieszkalnego. Zwierzęta domowe są typowymi przedstawicielami lokalnej fauny.

Iwołgiński datsan

Znajduje się w Górnej Iwołdze, oddalonej o 30 km od stolicy republiki. Budowę zakończono w 1945 roku. Kompleks ten nosi nazwę „Khambyn Sume”. Jest to centrum rosyjskiego buddyzmu i rezydencja głowy buddyzmu w kraju. Na terenie znajduje się kilka świątyń, budynki uniwersyteckie, hotel dla turystów i muzeum. Wystrój wnętrz zachwyca przepychem: ściany zdobią oryginalne dzieła sztuki i kamienie szlachetne.

Etnokompleks „stepowy koczownik”

Rozciąga się u podnóża góry Tamhita, która jest uważana za świętą. Gościom oferowany jest bogaty program kulturalny. Z obyczajami Buriatów można zapoznać się nie tylko w teorii, ale także w praktyce. Na przykład spróbować lokalnej kuchni, zatrzymać się w filcowych jurtach, zagrać w tradycyjne gry ludowe lub pojeździć konno. Stąd wyruszają wycieczki do pobliskiego datsanu.

jezioro Bajkał

Najgłębsze jezioro świata. Chociaż od najbliższego brzegu Bajkału do Ułan-Ude jest prawie 140 km, turyści wolą spędzić czas w drodze, ale zobaczyć ten naturalny cud. Powierzchnia wynosi 31,7 tys. Km², głębokość do 1642 metrów. Wyjątkowe rośliny i zwierzęta występują na wybrzeżu i wyspach. Obszar ten jest bogaty w pomniki przyrody i historii, w tym trakt Frolikha, Czerski Wierch i latarnię morską w porcie Bajkał.