Top 30 atrakcji Lwowa

Dziedzictwo historyczne Lwowa ukształtowało się pod wpływem Rzeczypospolitej, imperiów austriackiego i rosyjskiego, ponieważ w różnych okresach miasto było częścią wszystkich tych państw. Z architektonicznego punktu widzenia Lwów jest prawdziwym miastem europejskim, zwłaszcza że w pierwszych latach niepodległości Ukrainy pospiesznie pozbyto się spuścizny po czasach sowieckich.

Władze miasta aktywnie pracują nad projektami renowacji, restauracją zabytkowych budynków i rozbudową infrastruktury, aby przyciągnąć jak najwięcej turystów. Dlatego Lwów z każdym miastem staje się coraz piękniejszy. Średniowieczne kościoły, barokowe pałace i parki zachwycają podróżników. Bogate zbiory lwowskich muzeów składają się z bezcennych dzieł sztuki, a także unikatowych rękodzieł opowiadających o trudnej historii Zachodniej Ukrainy.

Co zobaczyć i gdzie pojechać we Lwowie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Plac Rynek

Centralny plac Lwowa, którego zespół architektoniczny zaczął kształtować się w okresie Kazimierza Wielkiego pod wpływem polskich i niemieckich kierunków urbanistycznych. Znajduje się tu ratusz, zabytkowe rezydencje szlacheckie i zamożnych rodzin kupieckich, muzea i budynki administracyjne. Dziś rynek jest ważnym ośrodkiem turystycznym Lwowa. Przechodzą przez nią wszystkie trasy spacerowe miasta.

Ratusz we Lwowie

Pierwszy drewniany ratusz pojawił się we Lwowie w połowie XIV wieku po przyjęciu przez miasto prawa magdeburskiego. Po kilkudziesięciu latach spłonął. Budynek z 1835 r., wykonany w stylu klasycystycznym według projektu A. Vondrasheka, F. Treshera i Yu. Marka, przetrwała do dziś. Budynek składa się z czterech kondygnacji, dziedzińca i wieży ratuszowej, ozdobionej tarczą zegarową wykonaną pod Wiedniem.

Pałac Potockich

Pałac w stylu klasycyzmu „francuskiego”, który należał do wpływowego rodu hrabiów Potockich. Zespół powstał w 1880 r. według planu francuskiego urbanisty L. de Verny'ego przy pomocy polskiego architekta Y. Cybulskiego. Pałac Potockich we Lwowie był uważany za jeden z najbardziej luksusowych spośród innych posiadłości tego potężnego rodu. Na jego terenie odbywały się uroczyste przyjęcia i spotkania.

Pałac Korniakta

Unikalny zabytek architektury renesansu, zbudowany w XVI wieku dla zamożnego kupca pochodzenia greckiego K. Kornyakta. Po zakończeniu budowy od razu stało się jasne, że architekt P. Barbon ma najbardziej reprezentacyjny budynek w całym Lwowie. Jednym z najbardziej malowniczych miejsc pałacu jest włoski dziedziniec, wzorowany na typowych „patiach” Florencji. Obecnie na terenie dworu znajduje się muzeum.

Dom Naukowców

Zabytek architektury końca XIX wieku, dzieło austriackich urbanistów F. Felnera i G. Gelmera. Dom został zbudowany w stylu architektury pałacowej typowej dla Europy Środkowej. W latach 1918 - 1939r. w budynku funkcjonowało kasyno, od 1948 r. przekształcony w Dom Naukowców. Obecnie dwór należy do jednej z organizacji oświatowych. Na jego terenie odbywają się lwowskie bale maskowe.

Opera Lwowska

Pod koniec XIX wieku Lwów bardzo potrzebował własnej sceny operowej. W tym czasie miasto było częścią Austro-Węgier i było znane jako Lemberg. Teatr został zbudowany w 1900 roku w stylu klasycystycznym z elementami baroku i renesansu. Na jego architekturę duży wpływ wywarła szkoła „wiedeńskiego pseudorenesansu”. Budynek teatru zdobi centralną część miasta, przywodząc na myśl klasyczne europejskie stolice.

Katedra św. Jerzego

Sobór Cerkwi Greckokatolickiej Ukrainy – UGCC. Wcześniej na jego miejscu stała drewniana cerkiew i klasztor (do XIV w.) oraz bazylika w stylu bizantyjskim (do końca XVIII w.). Katedra została zbudowana w stylu barokowym według projektu B. Meretina. Od 1946 do 1990 należał do Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, potem został zwrócony UGCC. Zespół świątynny obejmuje katedrę, komnaty metropolitalne, taras, dzwonnicę, ogród i kapitularze.

Kościół św Elżbiety

Neogotycka świątynia z początku XX wieku, która według legendy została nazwana na cześć cesarzowej Elżbiety Bawarskiej, lepiej znanej ludowi jako Sisi. Nad projektem pracował architekt T. Talevsky. Mistrz uosabiał w swoim dziele cechy świątyń północnoniemieckich i francuskich, a także dodał nieco surowego stylu romańskiego. Od 1991 roku kościół nosi nazwę kościoła św. Olgi i Elżbiety. Należy do UGCC.

łacińska katedra

Katolicka katedra, która jako jedyna na Ukrainie ma status „bazyliki mniejszej”. W 2001 roku świątynia gościła jako gościa honorowego papieża Jana Pawła II. Katedra łacińska została wzniesiona w latach 1360-1479 według projektu P. Stechera. Prace konserwatorskie prowadzono w XVIII, XIX wieku i na początku XX wieku. Architektura budynku jest mieszanką stylów baroku, gotyku i renesansu.

Kaplica Boimów

Kaplica została wzniesiona na początku XVII wieku jako rodzinna krypta Boimów. Konstrukcja wyróżnia się tym, że jej ściany zdobią grupy rzeźbiarskie przedstawiające sceny z Biblii. Faktem jest, że tematy religijne były ucieleśnione głównie w malarstwie. Przedstawianie scen biblijnych za pomocą rzeźby jest rozwiązaniem dość niestandardowym jak na tamte czasy.

Katedra ormiańska

Świątynia z XIV wieku, położona w historycznej części Lwowa. Jest to jeden z najstarszych obiektów sakralnych w mieście. Katedra została zbudowana na miejscu kościoła ormiańskiego z XII wieku kosztem kupców Panosa i Jakowa. Na początku XX wieku budynek został odrestaurowany. W 2000 roku cerkiew została przekazana Ormiańskiemu Kościołowi Apostolskiemu, choć pierwotnie należała do ormiańsko-katolickiego oddziału. Faktem jest, że do czasu przeniesienia we Lwowie prawie nie było katolickich Ormian.

Klasztor i katedra dominikanów

Pierwszy klasztor dominikański powstał we Lwowie w XIV wieku. Katedra została wzniesiona w połowie XVIII wieku według projektu J. de Witte za pieniądze Józefa Potockiego. Budynek jest jednym z najbardziej uderzających zabytków europejskiej architektury barokowej z całą powagą i przepychem właściwym temu stylowi. Zespół klasztorny był kilkakrotnie restaurowany, ostatnie prace prowadzono w latach pięćdziesiątych XX wieku.

Kościół i klasztor Bernardynów

Klasztor powstał w XV wieku. Początkowo wszystkie zabudowania klasztoru były drewniane. W XVI-XVII wieku stopniowo zastępowano je kamiennymi. W tym czasie klasztor otoczony był potężnymi murami twierdzy, wjazd blokowały niezawodne bramy. Kościół św. Andrzeja został wzniesiony w latach 1600-1630 według projektu mnicha B. Avelida, prace przy wnętrzu prowadzono w XVIII wieku. Budynek został wyremontowany w latach 70-tych.

Kościół Jana Chrzciciela

Świątynia znajduje się na Starym Rynku. Według jednej wersji został zbudowany w XIII wieku za księcia Lwa Daniłowicza. Jednak niektóre dane historyczne i opracowania wskazują, że budowla pojawiła się nie wcześniej niż w XIV wieku. Architektura budynku wykazuje cechy stylu neoromańskiego. Obecnie na terenie kościoła znajduje się filia Lwowskiej Galerii Sztuki – Muzeum Starożytnych Zabytków Lwowa.

Kościół Jezuitów

Kościół wzniesiono w XVII wieku według projektu włoskiego mistrza D. Briano. Jednak pierwotny plan budowy zaproponował mnich S. Lahmius. Cerkiew jest jedną z pierwszych budowli barokowych wzniesionych na terenie Lwowa. W XVIII-XIX wieku w kościele zasiadał lokalny sejm – „sejmik regionalny”. Od 2011 r. w kościele prowadzone są prace konserwatorskie kosztem polskich środków.

Muzeum Farmacji „Pod Czarnym Orłem”

Najstarsza apteka miejska, która działa od 1735 roku. W muzeum apteki można zobaczyć ciekawą ekspozycję złożoną z tabletkarek, specjalnych naczyń z napisami w języku łacińskim, starożytnych łusek, suszonych ziół i innych ciekawostek. Eksponaty są przechowywane na półkach masywnych drewnianych szaf z XVIII wieku, co dodatkowo wzbogaca odpowiedni „świt”. W aptece dostępne są zarówno leki nowoczesne, jak i markowe, stworzone według starych receptur.

Lwowskie muzeum piwa

Muzeum zajmuje półpiwnicze pomieszczenia browaru lwowskiego. Jej kolekcja poświęcona jest historii i tradycji piwowarstwa. Ekspozycja została otwarta w 2005 roku. Zgromadzono tu butelki i beczki, szklanki do piwa oraz dawne receptury (łącznie około trzystu eksponatów). Po obejrzeniu wystawy zwiedzający mogą przejść do sali degustacyjnej, sklepu z pamiątkami oraz podziemnej restauracji „Warzelnia Roberta Domsa”.

Facet Szewczenko

Ekspozycja etnograficzna pod gołym niebem, gdzie można obejrzeć tradycyjną architekturę wsi Zachodniej Ukrainy, a także zapoznać się z codziennym życiem ludzi. Muzeum znajduje się na terenie etnoparku „Znesenye”. „Siano Szewczenki” składa się z kilkudziesięciu domów typowych dla różnych regionów Ukrainy, kościołów i budynków gospodarczych.

Muzeum Etnografii i Rzemiosła Artystycznego

Kolekcja powstała w wyniku połączenia Muzeum Towarzystwa Naukowego. T. Szewczenki i Miejskie Muzeum Przemysłu, założone w XIX wieku. Ekspozycja mieści się w zabytkowym budynku Galicyjskiej Kasy Oszczędności. W zasobach muzeum znajduje się cenna kolekcja eksponatów etnograficznych, a także przedmioty rękodzieła stworzone przez rzemieślników.

Lwowska Galeria Sztuki

Jedno z największych muzeów sztuki na Ukrainie, założone na początku XX wieku. Zbiory mieszczą się w neorenesansowym pałacu projektu F. Pokutyńskiego. Galeria prezentuje kilkadziesiąt tysięcy obrazów mistrzów z różnych krajów. Są prace I. Levitana, I. Repina, I. Aivazovsky'ego, P. Rubensa, F. Goi, Tycjana, J. Roberta i innych artystów.

Muzeum Narodowe Andrieja Szeptyckiego

Muzeum zostało założone na początku XX wieku w celu zachowania i rozwoju narodowej kultury ukraińskiej. Twórcą był metropolita A. Szeptycki, który początkowo utrzymywał ekspozycję na własny koszt. Później muzeum przeszło na finansowanie państwowe. Na kolekcję składają się ikony, rękopisy, rzeźby w drewnie, rzeźby, ryciny, obrazy, tekstylia i ceramika.

Więzienie na Lontskogo

Neorenesansowy budynek dawnej żandarmerii austro-węgierskiej przekształcony w muzeum. W okresie sowieckim na jego terenie znajdowała się administracja NKWD, w czasie II wojny światowej – siedziba Gestapo, do 1991 r. – areszt śledczy NKWD (dalej – KGB), do 2009 r. – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Ukrainy. Muzeum zostało otwarte w 2009 roku z inicjatywy SBU. Jego ekspozycja poświęcona jest ofiarom reżimów okupacyjnych, które istniały w różnych okresach na terytorium Zachodniej Ukrainy.

Dworzec we Lwowie

Pierwszy miejski dworzec kolejowy powstał we Lwowie w 1861 roku z inicjatywy rządu Cesarstwa Austriackiego. Na początku XX wieku stacja nie była już w stanie obsłużyć napływu pasażerów. W 1904 r. powstał nowoczesny budynek, w którym mieściły się poczekalnie dla pierwszej, drugiej i trzeciej klasy, a także jadalnia, restauracja, poczta i pomieszczenia gospodarcze. W momencie otwarcia lwowski dworzec uchodził za jeden z najnowocześniejszych w Europie.

arsenał miejski

Budowla obronna z XVI wieku, zbudowana z masywnego kamienia. Budynek jest zabytkiem architektury renesansu. W 1704 r. arsenał został zniszczony przez wojska szwedzkie, a następnie odbudowany. Do XVIII wieku znajdowała się tu zbrojownia, później więzienie, katownia i dom kata. Od 1981 roku w arsenale działa muzeum broni, które eksponuje tysiące eksponatów z całego świata.

Cytadela

Pozostałości fortyfikacji austriackich z XIX wieku, które w różnych okresach były wykorzystywane przez wojska rosyjskie, polskie i radzieckie podczas kampanii wojennych na Zachodniej Ukrainie. W jednej z dobrze zachowanych wież mieści się pięciogwiazdkowa Karczma Cytadela, której wnętrza utrzymane są w stylu „cesarskim” z czasów świetności Austro-Węgier.

wieża prochowa

W XVI wieku baszta wchodziła w skład miejskiego systemu fortyfikacji obronnych i strzegła podejść do Lwowa od strony północnej. Budynek jest zabytkiem architektury militarnej renesansu. Przechowywano tu amunicję, proch strzelniczy i zapasy na wypadek oblężenia. Grubość murów wieży wynosi około 2,5 metra, wykonane są one z surowego kamienia. Prace konserwatorskie przeprowadzono w połowie XX wieku.

Park Stryjski

Park został założony na terenie dawnego cmentarza stryjskiego pod koniec XIX wieku według planu naczelnego ogrodnika lwowskiego A. Reringa. Znajduje się w południowej części miasta. Początkowo posadzono około 40 tysięcy drzew, ułożono ścieżki i udekorowano trawniki z klombami. W czasach sowieckich obszar parku został znacznie powiększony ze względu na przylegające do niego nieużytki.

Aleja Wolności

Centralna ulica miasta ma 350 metrów długości, centrum życia kulturalnego i biznesowego. Na Alei Swobody w zarysach elewacji kamienic przeplatały się cechy baroku, klasycyzmu i neorenesansu. Znaczący wkład w ukształtowanie architektonicznego wyglądu ulicy miał okres austriacki w dziejach Lwowa. Dziś Aleja Wolności to jedno z „kultowych” miejsc dla turystów, a także ulubiona ulica spacerowiczów.

Park Wysoki Zamek

Park położony jest na zboczach Wzgórza Knyaży, prawie w centrum Lwowa. Zajmuje powierzchnię 36 hektarów. Z tarasu widokowego górnego tarasu roztacza się wspaniała panorama miasta. Park Wysoki Zamek powstał w XIX wieku w miejscu rozebranej wówczas przez Austriaków twierdzy o tej samej nazwie. W połowie XX wieku na jego terenie zbudowano 200-metrową wieżę telewizyjną.

Cmentarz Łyczakowski

Cmentarz z XVI wieku, przekształcony w pomnik-rezerwat muzealny. Istnieje wersja, że ​​w średniowieczu w tym miejscu chowano ludzi zmarłych na zarazę. Nekropolia składa się z kilku części - najstarszych mogił, cmentarza obrońców Lwowa, dzielnicy rebeliantów, grobów ofiar NKWD, panteonu wybitnych Polaków i innych. Znajduje się tu również kilka pomników, w tym pomnik ku czci jednostki UNA - dywizji SS Galicja.