สถานที่ท่องเที่ยว 25 อันดับแรกใน Penza

เพนซามีประวัติศาสตร์อันยาวนานและประเพณีทางวัฒนธรรม เมืองนี้ก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นป้อมปราการเพื่อปกป้องชายแดนของรัฐ ต้องสัมผัสกับการจู่โจมของชนเผ่าเร่ร่อนในทุ่งหญ้ามากกว่าหนึ่งครั้ง ในศตวรรษที่ XVIII-XIX ได้พัฒนาเป็นศูนย์กลางทางจิตวิญญาณเนื่องจากมีการก่อสร้างและพัฒนาอารามและวัดวาอารามอย่างแข็งขัน

ชะตากรรมของ M.Yu. Lermontov, V. G. Belinsky, V. E. Meyerhold, V. O. Klyuchevsky บุคคลสำคัญทางวัฒนธรรมที่มีชื่อเสียงซึ่งมีส่วนสนับสนุนอันล้ำค่าต่อมรดกที่จับต้องไม่ได้ของประเทศของเราเชื่อมโยงกับ Penza

ศักยภาพการท่องเที่ยวของเมืองนี้มีมากมาย พิพิธภัณฑ์ โรงละคร และสถานที่ท่องเที่ยวทางสถาปัตยกรรมจะเป็นที่สนใจของผู้ชื่นชอบการเดินทางเชิงความรู้ การเยี่ยมชมวัดวาอารามและโบสถ์ - สำหรับผู้แสวงบุญ ความงามตามธรรมชาติของริมฝั่งแม่น้ำสุระ - สำหรับผู้ที่ชอบเส้นทางนิเวศน์

สิ่งที่เห็นและจะไปที่ไหนใน Penza?

สถานที่ที่น่าสนใจและสวยงามที่สุดสำหรับการเดินเล่น ภาพถ่ายและคำอธิบายสั้น ๆ

อนุสาวรีย์ "ผู้ตั้งถิ่นฐานคนแรก"

อนุสาวรีย์แห่งนี้อุทิศให้กับผู้ก่อตั้งเมืองซึ่งติดตั้งในปี 1980 เป็นกลุ่มประติมากรรมบนแท่นประกอบด้วยร่างของม้าและชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆเขาโดยมีหอกและคันไถอยู่ในมือซึ่งเป็นสัญลักษณ์ สงครามและการไถนา (ผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกต้องมีทักษะที่หลากหลายเพื่อที่จะอยู่รอด) รอบๆ อนุสาวรีย์จะมีจุดชมวิวซึ่งคุณสามารถชมทิวทัศน์ของเมืองได้แบบพาโนรามา

จัตุรัสน้ำพุ

จัตุรัสกลางเป็นหนึ่งในสถานที่ยอดนิยมสำหรับการเดินเล่นของชาวเมืองและการออกเดตสำหรับคู่รัก ในฤดูร้อน ผู้คนจำนวนมากจะมารวมตัวกันรอบๆ น้ำพุดนตรีและสีสันเพื่อเพลิดเพลินไปกับสายน้ำที่กระเซ็นเพื่อความสดชื่น ในช่วงวันหยุดและกิจกรรมสาธารณะ จะมีการจัดเวทีที่นี่เพื่อจัดคอนเสิร์ตและการแสดงของศิลปิน ในฤดูหนาว ต้นคริสต์มาสหลักของ Penza จะได้รับการประดับบนจัตุรัส

ถนนมอสโคฟสกายา

ถนนตั้งอยู่ในศูนย์กลางประวัติศาสตร์เรียกได้ว่าเป็นตรอกหลักของเมือง - นักท่องเที่ยวทุกคนมาที่นี่อย่างแน่นอนเพื่อรับความประทับใจครั้งแรกของ Penza "Arbat" ในท้องถิ่นมีมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 บ้านหินเป็นหลังแรกที่ปรากฏที่นี่ ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20 ร้านค้าขายเนื้อและปลาที่ Moskovskaya ปัจจุบันมีธนาคาร โรงแรม ศูนย์การค้า และสถาบันทางวัฒนธรรม

โรงละครละครตั้งชื่อตาม A.V. Lunacharsky

สถานที่เกิดเหตุนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อปลายศตวรรษที่ 18 การแสดงชุดแรกสุดคือผลงานที่สร้างขึ้นจากบทละครที่เขียนโดยจักรพรรดินีแคทเธอรีนที่ 2 โรงละครแห่งแรกนั้นได้รับการออกแบบสำหรับผู้ชมเพียง 100 คนเท่านั้น ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20 อาคาร "People's House ตั้งชื่อตาม A.I. Emperor Alexander II” ซึ่งกินเวลาจนกระทั่งเกิดเพลิงไหม้ในปี 2551 ในปี 2552 อาคารรูปแบบสถาปัตยกรรมใหม่สำหรับโรงละครได้ถูกสร้างขึ้น โดยผสมผสานความทันสมัยและองค์ประกอบที่เป็นที่รู้จักของคลาสสิกเข้าด้วยกัน

พิพิธภัณฑ์ภาพวาดหนึ่งภาพตั้งชื่อตาม G. V. Myasnikov

ค่อนข้างเป็นสถาบันที่น่าสนใจด้วยแนวคิดดั้งเดิมที่ไม่มีความคล้ายคลึงในรัสเซีย ที่นี่ไม่มีนิทรรศการถาวร เปิดให้ผู้เข้าชมชมนิทรรศการเพียงภาพเดียวเท่านั้น - ภาพวาด ซึ่งคัดเลือกทุกครั้งตามเกณฑ์ที่เข้มงวด แขกจะนั่งในหอประชุมและฟังการบรรยายเกี่ยวกับชีวิตและผลงานของศิลปิน ผลงานของเขา ในขณะเดียวกันก็ศึกษาและตรวจสอบรายละเอียดทั้งหมดของผืนผ้าใบไปพร้อมๆ กัน

หอศิลป์ตั้งชื่อตาม K. A. Savitsky

พิพิธภัณฑ์ศิลปะ ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2435 คอลเลกชันนี้มีพื้นฐานมาจากผืนผ้าใบจากคอลเลกชันส่วนตัวของผู้ว่าการ N. D. Seliverstov อาคารแยกต่างหากสำหรับแกลเลอรีถูกสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2440 เมื่อรวมกับห้องนิทรรศการแล้วจึงมีโรงเรียนสอนศิลปะตั้งอยู่ด้วย นิทรรศการได้รับการเติมเต็มเนื่องจากศิลปินชื่อดังบริจาคภาพวาดให้กับพิพิธภัณฑ์ เมื่อต้นศตวรรษที่ 20 จำนวนภาพเขียนมีหลายร้อยภาพ แกลเลอรีจัดแสดงผลงานของปรมาจารย์ชาวรัสเซียและชาวยุโรปในช่วงศตวรรษที่ 17-20

พิพิธภัณฑ์ตำนานพื้นบ้าน

พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อตั้งโดยสมาชิกของสังคมท้องถิ่นของผู้รักประวัติศาสตร์ธรรมชาติ โดยในตอนแรกเป็นที่จัดแสดงคอลเล็กชั่นวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ หลังจากที่สถาบันนี้เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมในปี พ.ศ. 2454 ความหลากหลายของนิทรรศการก็เริ่มขยายออกไป ปัจจุบันมีนิทรรศการถาวร 8 นิทรรศการ ได้แก่ แนวชาติพันธุ์ ศิลปะ โบราณคดี และประวัติศาสตร์ จำนวนการจัดแสดงทั้งหมดเกิน 95,000

"บ้านของไมเยอร์โฮลด์"

พิพิธภัณฑ์โรงละครซึ่งจัดขึ้นในอาณาเขตของบ้านที่ผู้กำกับและนักแสดงชื่อดัง V. E. Meyerhold อาศัยอยู่ นิทรรศการนี้อุทิศให้กับชีวิตและงานของเขาประกอบด้วยสินค้ามากกว่า 10,000 รายการ โรงละครแห่งนี้เป็นพื้นที่ทดลองซึ่งมีการแสดงโดยใช้มรดกทางความคิดสร้างสรรค์ของเมเยอร์โฮลด์ สถาบันแห่งนี้ตั้งอยู่ในที่ดินไม้อันงดงามที่สร้างขึ้นในปี 1881

พิพิธภัณฑ์ศิลปะพื้นบ้าน

นิทรรศการตั้งอยู่ในอาณาเขตของบ้านไม้ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นอนุสรณ์สถานทางสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เปิดในปี 1975 ภารกิจหลักของสถาบันคือการศึกษาและเผยแพร่งานฝีมือพื้นบ้านแบบดั้งเดิมของภูมิภาคเพนซา ที่นี่คุณจะเห็นของเล่น Abashev สิ่งของที่ทำจากขนปุยและแก้ว จานเซรามิก งานฝีมือที่ทำจากไม้ ฟาง และสิ่งทอ

พิพิธภัณฑ์วี.โอ. คลูเชฟสกี้

พิพิธภัณฑ์เปิดในปี 1991 นิทรรศการถูกวางไว้บนอาณาเขตของบ้านไม้ซึ่งนักประวัติศาสตร์ชื่อดัง V. O. Klyuchevsky เกิดและอาศัยอยู่จนถึงอายุ 20 ปี นิทรรศการประกอบด้วยสองส่วนส่วนแรกประกอบด้วยเฟอร์นิเจอร์หนังสือของตกแต่งภายใน เสื้อผ้าและเอกสารสำคัญที่เกี่ยวข้องกับศตวรรษที่ 19 ส่วนที่สองนำเสนอผลงานทางวิทยาศาสตร์ของ Klyuchevsky ลายเซ็นและรูปถ่ายของเขา

เนื้อสัตว์

ห้างสรรพสินค้าที่สร้างขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 จากอิฐแดงตามโครงการของวี.พี. เซเมคคิน คอมเพล็กซ์กลายเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างเขียวชอุ่มและสง่างามโดยมีองค์ประกอบตกแต่งจำนวนมากแม้ว่าจะมีแนวปฏิบัติอย่างแท้จริงก็ตาม (มีจุดประสงค์เพื่อรองรับร้านขายเนื้อ) แถวนี้ถูกใช้ตามจุดประสงค์จนถึงปี 1970 ปัจจุบันมีสถาบันสาธารณะอยู่ในอาณาเขตของตน

อาสนวิหารอัสสัมชัญ

วิหารอันงดงามของต้นศตวรรษที่ 20 สร้างขึ้นในสไตล์หลอกรัสเซียอันหรูหรา (มีองค์ประกอบแบบไบแซนไทน์) ทำด้วยอิฐสีแดง ศูนย์กลางขององค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมคือหอคอยทรงกลมที่มียอดโดม ในปีพ.ศ. 2477 มีการวางโกดังทหารในอาณาเขตของตน แต่ในปี พ.ศ. 2488 ได้กลับมาให้บริการในอาสนวิหารอีกครั้ง ด้วยความอุตสาหะของนักบวชที่สมัครเพื่อเปิดสถาบันอย่างต่อเนื่อง

อาราม Spaso-Preobrazhensky

อารามแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อปลายศตวรรษที่ 17 โดยได้รับอนุญาตจากซาร์อีวานที่ 5 สันนิษฐานว่าเกิดขึ้นจากการรวมตัวกันของชุมชนสงฆ์สามแห่งที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ ในปี พ.ศ. 2337 อารามถูกย้ายไปยังที่ตั้งของสุสาน Voznesensky และอาคารทั้งหมดได้ถูกสร้างขึ้นใหม่ หลังจากการปิดตัวลงในช่วงทศวรรษปี ค.ศ. 1920 และการวางคอกม้าและอพาร์ทเมนท์ที่อยู่อาศัยในพื้นที่ดังกล่าว อาคารต่างๆ ก็ทรุดโทรมลง ในช่วงทศวรรษที่ 1930 โบสถ์เกือบทั้งหมด (ยกเว้นโบสถ์แห่งการเปลี่ยนแปลง) และอาคารอื่นๆ ของอารามถูกทำลาย การฟื้นฟูเริ่มขึ้นในปี 1990

ทรินิตี้คอนแวนต์

ประวัติความเป็นมาของอารามเริ่มต้นด้วยการก่อสร้างและการอุทิศโบสถ์ไม้แห่งตรีเอกานุภาพแห่งชีวิตในปี 1702 เกือบจะพร้อมกันกับวัด เซลล์ถูกสร้างขึ้นสำหรับผู้อยู่อาศัยและแม่ชีกลุ่มแรก ตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 18 อาคารเริ่มถูกแทนที่ด้วยอาคารหิน ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 อาณาเขตของอาคารได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญและมีการสร้างอาคารใหม่อย่างแข็งขัน ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต หลังจากปิดอาราม อารามก็ถูกทำลายและถูกทำลาย จนกระทั่งการฟื้นฟูเริ่มขึ้นในทศวรรษ 1990

อาสนวิหารบิชอปขอร้อง

มหาวิหารแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นทันทีหลังจากการก่อตั้ง Penza แต่แท้จริงแล้วสองสามปีต่อมาก็ถูกเผาโดยคนเร่ร่อนระหว่างการโจมตีที่ Penza จนถึงปี ค.ศ. 1765 วัดได้ถูกสร้างขึ้นใหม่หลายครั้งจากไม้ จนกระทั่งมีอาคารหินเข้ามาแทนที่ หลังจากปิดตัวลงในปี พ.ศ. 2474 ถึง พ.ศ. 2513-2523 มีโรงภาพยนตร์ในบริเวณโบสถ์จากนั้นอาคารก็ว่างเปล่าและพังทลายลง งานบูรณะเริ่มขึ้นในทศวรรษ 1990 ในขณะเดียวกันก็กลับมาให้บริการอีกครั้ง

อนุสาวรีย์แห่งความรุ่งโรจน์ทางการทหารและแรงงาน

อนุสาวรีย์แห่งนี้ถือเป็นอนุสาวรีย์ที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งในเมือง รวมถึงเป็นอนุสาวรีย์และสัญลักษณ์ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของเพนซา สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้กับชาวเมืองที่ปฏิบัติการทางทหารและการหาประโยชน์จากแรงงานในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง กลุ่มประติมากรรมได้รับการติดตั้งในปี 1975 ตั้งอยู่บนยอดเขาบนแท่นหินแกรนิตและประกอบด้วยร่างของผู้หญิงและเด็กที่เธออุ้มไว้ในอ้อมแขนของเธอ เช่นเดียวกับนักรบที่ปกป้องราวกับปกปิดแม่และเด็ก มีเสื้อคลุมกว้าง

อนุสาวรีย์แห่งความรุ่งโรจน์ "รอสตอค"

อนุสาวรีย์ในรูปแบบของ stele แหลมที่มีลักษณะคล้ายต้นกล้าตั้งอยู่บนตลิ่งของแม่น้ำสุระ มันเป็นสัญลักษณ์ของการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและก้าวหน้าของเมือง เสาโอเบลิสก์สูง 25 เมตรสร้างขึ้นในปี 1970 โดยมีจดหมายถึงผู้สืบทอดอยู่ภายในโครงสร้าง ใกล้อนุสาวรีย์มีจัตุรัสเล็ก ๆ ซึ่งเป็นสถานที่ให้ประชาชนได้เดินเล่นจัดวันหยุดและจัดงานแสดงต่างๆ

ต้นไม้สัญญาณไฟจราจร

วัตถุศิลปะที่แปลกตาซึ่งในปี 2554 ประดับจัตุรัสกลางเมืองระหว่างถนน Suvorov และถนน Oktyabrskaya นายกเทศมนตรีเมืองเกิดแนวคิดนี้ขึ้นมาและเห็นต้นไม้สัญญาณไฟจราจรในลอนดอน จึงตัดสินใจสร้างต้นไม้แบบเดียวกันนี้ในเพนซา สถานที่น่าสนใจนี้ประกอบขึ้นจากสัญญาณไฟจราจรเก่าที่เลิกใช้งานแล้ว (แต่ใช้งานได้) จำนวน 36 ดวง เป็นผลให้ผู้สร้างได้รับงานศิลปะสมัยใหม่ที่เต็มเปี่ยม

สวนสัตว์เพนซ่า

สวนสัตว์แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2524 จนถึงปัจจุบันมีสัตว์มากกว่า 200 สายพันธุ์อาศัยอยู่ในนั้น โดย 70 ชนิดอยู่ในรายการ Red Book นอกจากนี้ตัวแทนของพืชหายากจำนวนมากยังเติบโตที่นี่ (อายุของต้นไม้บางต้นมีอายุเกิน 180-200 ปี) ในอาณาเขตของสวนสัตว์มีศาลาแบบเปิดสำหรับปล่อยสัตว์ในฤดูร้อน และห้องปิดที่สามารถเข้าพักได้ในฤดูหนาว

สวนพฤกษศาสตร์ ตั้งชื่อตาม I. I. Sprygin

สวนพฤกษศาสตร์ Penza ปรากฏขึ้นเนื่องมาจากความคิดริเริ่มของสมาชิกของสมาคมเมืองแห่งวิทยาศาสตร์ธรรมชาติในปี 1917 จากรากฐานของมัน สวนพฤกษศาสตร์แห่งนี้ได้กลายเป็นเวทีสำหรับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่ดำเนินการโดยนักพฤกษศาสตร์ที่มีชื่อเสียง ในปี 1966 เกิดไฟไหม้ที่นี่ ทำลายเรือนกระจกที่มีพันธุ์ไม้เขตร้อนและกึ่งเขตร้อน (น่าเสียดายที่มันไม่ได้รับการบูรณะ)

“สะพานแห่งมิตรภาพ”

สะพานคนเดินถูกสร้างขึ้นในปี 1970 ในเวลานั้น อาคารแห่งนี้ถือเป็นจุดสูงสุดของความสำเร็จทางวิศวกรรม การออกแบบเป็นโป๊ะแบบแขวนยาว 600 เมตร ได้รับการตั้งชื่อว่า "สะพานมิตรภาพ" ในปี 2551 หลังจากที่สภาระดับภูมิภาคขององค์กรพัฒนาเอกชนแห่งสภายุโรป ในตอนเย็นสะพานจะสว่างไสวด้วยโคมไฟสว่างไสว มองเห็นทิวทัศน์ของแม่น้ำและเมือง

แม่น้ำสุระ

Penza ตั้งอยู่บนฝั่งของ Sura ซึ่งเป็นแม่น้ำสาขาด้านขวาของแม่น้ำโวลก้าและแม่น้ำที่งดงามที่สุดสายหนึ่งของแม่น้ำโวลก้าอัปแลนด์ หลอดเลือดแดงน้ำมีช่องที่คดเคี้ยวมาก ในศตวรรษที่ 16 เป็นพรมแดนระหว่างคาซานคานาเตะและอาณาเขตมอสโก หลังจากการพิชิตอีวานผู้น่ากลัว เมืองป้อมปราการก็เริ่มถูกสร้างขึ้นเพื่อปกป้องเขตแดนของรัฐที่ขยายตัว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือเพนซา

สวนสาธารณะเบลินสกี้

สวนสาธารณะแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2364 โดยเป็นส่วนหนึ่งของพระราชกฤษฎีกาของอเล็กซานเดอร์ที่ 1 เกี่ยวกับการปรับปรุงเมืองซึ่งเป็นหนึ่งในสวนสาธารณะที่เก่าแก่ที่สุดในรัสเซีย สถานที่แห่งนี้ได้รับการเยี่ยมชมหลายครั้งโดยจักรพรรดิ (Alexander I, Alexander II, Nicholas I) นักวิทยาศาสตร์ นักเขียน และรัฐบุรุษที่มีชื่อเสียง ในสมัยโซเวียต สวนสาธารณะยังคงพัฒนาและขยายต่อไป ปัจจุบันเป็นพื้นที่สำหรับเดินเล่นและความบันเทิงที่ครบครันและทันสมัย

สวนประติมากรรม "ตำนาน"

"ตำนาน" ปรากฏในปี 2551 หลังจากการประชุม First Sculpture Symposium ซึ่งรวบรวมตัวแทนจากประเทศต่างๆ สวนสาธารณะประกอบด้วยประติมากรรมที่สร้างขึ้นโดยช่างฝีมือจากทั่วทุกมุมโลกจากวัสดุที่หลากหลาย: หิน ทองแดง หินอ่อน เหล็ก ไม้ พลาสติก เป็นศูนย์วัฒนธรรมเต็มรูปแบบที่มีโรงแรม พื้นที่จัดแสดงนิทรรศการ ห้องประชุม และศูนย์สปา

พิพิธภัณฑ์-เขตสงวน "Tarkhany"

คอมเพล็กซ์แห่งนี้อยู่ห่างจาก Penza 100 กม. นี่คือที่ดินของครอบครัวตระกูล Lermontov ซึ่ง Mikhail Yuryevich ใช้ชีวิตในวัยเด็กของเขา ที่นี่เป็นที่ที่ในปี 1942 ร่างของเขาถูกนำมาจาก Pyatigorsk เพื่อฝังใหม่ที่สุสานของครอบครัว เขตสงวนพิพิธภัณฑ์ในอาณาเขตของที่ดินได้รับการจัดระเบียบเฉพาะในปี 1960 โดยได้บูรณะอาคารทั้งหมดที่พังทลายลงอย่างมาก