20 najlepszych atrakcji w Kordobie

Kordoba to perła Andaluzji, starożytne miasto, w którym przez wieki harmonijnie współistniały trzy kultury: chrześcijańska, żydowska i muzułmańska. Założona przed przybyciem starożytnych Rzymian Kordoba osiągnęła swój szczyt we wczesnym średniowieczu pod rządami potężnych władców Maurów. Zdobyte od Arabów przez chrześcijan, stopniowo przekształciło się ze wspaniałej stolicy kalifatu w prowincjonalne, ale nie pozbawione uroku miasto.

Dziś Kordoba to malownicze miasto dosłownie zatopione w aromacie wiosennych kwiatów. Co roku odbywa się konkurs na najpiękniejsze patio. W wąskich uliczkach dzielnicy żydowskiej kryją się tawerny Tablao, gdzie tancerze wykonują wieczorami zapalający taniec flamenco, a gości częstuje obfitymi andaluzyjskimi potrawami.

Co zobaczyć i gdzie pojechać w Kordobie?

Najciekawsze i najpiękniejsze miejsca na spacery. Zdjęcia i krótki opis.

Mesquite

Mezquita to jeden z kultowych zabytków Andaluzji, dawny główny meczet wielkiego kalifatu Kordoby, który od XIII wieku zamienił się w katolicką katedrę. Okazała budowla w stylu tradycyjnej architektury mauretańskiej została zbudowana w VIII wieku za panowania emira Abdara Rahmana I. Do pracy zaproszono najlepszych mistrzów świata islamu, którzy ostatecznie stworzyli arcydzieło, które przetrwało wieki.

Alcazar chrześcijańskich królów

Średniowieczna twierdza położona w historycznym centrum Kordoby. W okresie rekonkwisty służył jako główna rezydencja królów katolickich – Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej. Alcazar został wzniesiony na miejscu dawnej fortyfikacji wizygockiej zniszczonej przez Maurów podczas podboju Hiszpanii. Następnie władcy kalifatu Kordoby odbudowali fortecę i zaczęli wykorzystywać ją jako pałac królewski.

Żydowska dzielnica

Dzielnica żydowska w Kordobie została zbudowana w okresie rządów arabskich. Do końca XV wieku na jego terenie mieszkali Żydzi, dopóki Izabela Kastylijska nie nakazała ich wypędzić z miasta. Wąskie uliczki „Juderii” (jak po hiszpańsku nazywa się tę dzielnicę) nadal zachowały ducha średniowiecznej mauretańskiej Kordoby. Wygląd terenu nie zmienił się od wielu stuleci.

Synagoga

Żydowska świątynia została zbudowana na początku XIV wieku, kiedy nadeszły pomyślne czasy dla Żydów w Kordobie. Synagoga została zbudowana w stylu mudéjar, harmonijnie łączącym elementy stylu mauretańskiego i gotyckiego. Po wypędzeniu Żydów w budynku mieścił się szpital, następnie kaplica i szkoła. Od początku XIX wieku świątynia uznawana jest za cenny zabytek architektury. Dziś na jego terenie znajduje się muzeum.

most rzymski

Kamienny łukowy most nad rzeką Gwadalkiwir, długi na 250 metrów, składający się z 16 łuków. Został zbudowany w I wieku pne i był częścią drogi sierpniowej. W X wieku Arabowie odbudowali most. Budowla była utrzymywana w stanie użytkowym przez całe średniowiecze i New Age. Ponadto do połowy XX wieku most ten był jedyną przeprawą przez rzekę. Dopiero od 2004 roku stał się pieszy.

Wieża Calahorry

XII-wieczna budowla obronna wzniesiona za panowania Almohadów nad brzegiem Gwadalkiwiru. Architektura budynku jest przykładem stylu późnego islamu. Podczas wyzwalania Kordoby spod władzy Maurów wieża została uszkodzona, ale w XIV wieku została odrestaurowana. Od lat 30. XX wieku znajduje się na liście chronionych dóbr kultury. Dziś na jego terenie znajduje się Muzeum Trzech Kultur.

Puerta del Puente

Brama znajduje się przed wejściem na most rzymski. W średniowieczu były częścią muru twierdzy i pełniły funkcję obronną. Z drugiej strony budowa Puerta del Puente miała poszerzyć wjazd do miasta i zwiększyć przepływ kupców, co pozytywnie wpłynęło na gospodarkę miasta. Brama została zbudowana w stylu renesansowym według projektu F. de Montalbanu.

świątynia rzymska

Pozostałości starożytnego rzymskiego sanktuarium znajdują się w samym środku ruchliwego bloku miejskiego na skrzyżowaniu ulic. Odkryto je w latach pięćdziesiątych XX wieku podczas prac budowlanych. Oczywiście w starożytnym okresie historii Kordoby świątynia była głównym sanktuarium miasta. Budowla została wzniesiona w I wieku. Uważa się, że był używany do kultu cesarzy rzymskich.

Madina al-Zahra

Miasto mauretańskie zbudowane w X wieku przez kalifa Abd ar-Rahmana III, około 8 km od Kordoby. W tłumaczeniu z arabskiego nazwa oznacza „lśniące miasto”. Władca zbudował Medynę al-Zahra, aby zgodnie z ówczesną etykietą zademonstrować własną moc i wyższość nad innymi kalifami. Do naszych czasów zachowały się jedynie ruiny, ale nawet one dają wyobrażenie o tym, jak piękne było to miasto.

Merced Palace

Wspaniały budynek w stylu hiszpańskiego baroku, który zdobi Plaza de Colon. Dzisiejszy wygląd budowla uzyskała w XVIII wieku w wyniku przebudowy. Wcześniej na miejscu pałacu stała wczesnochrześcijańska bazylika św. Eulalii i klasztor. Obecnie na terenie pałacu znajduje się siedziba władz miejskich i wojewódzkich.

stajnie królewskie

W XVI wieku stajnie zostały zbudowane dla hodowli specjalnej rasy koni - andaluzyjskich. Efektem starannego krzyżowania jest jeden z najpiękniejszych koni na świecie. Dziś w zabytkowym budynku mieści się Towarzystwo Jeździeckie, w skład którego wchodzi szkoła, małe muzeum powozów oraz teatrzyk dla turystów, w którym można zobaczyć ciekawe pokazy i przedstawienia z udziałem koni.

Muzeum Pałac Viana

Muzeum zostało zbudowane na ruinach rzymskiej willi w XIV wieku. Fasada główna powstała później - w XVI wieku (przy projekcie pracował architekt J. de Ochoa). Do połowy XX wieku znajdował się tu prywatny pałac, który na przestrzeni wieków przechodził z właściciela na właściciela. Ostatnim właścicielem budynku był bank Cajasur. Decyzją jego administracji utworzono w pałacu muzeum, w którym umieszczono zbiory sztuki.

Museo Julio Romero de Torres

Julio Romero de Torres to malarz z Kordoby z XIX-XX wieku, który pracował w stylu realizmu. Muzeum jego imienia mieści się w budynku dawnego szpitala, który wyróżnia się misternie malowanymi ścianami na tle ogólnego krajobrazu miejskiego. Mieści się tu także Muzeum Sztuk Pięknych. Na ekspozycję składają się prace artysty, a także obrazy mistrzów mieszczańskiego realizmu początku XX wieku.

Muzeum walk byków w Kordobie

Andaluzja jest uważana za kolebkę walk byków. To tutaj według wielu Hiszpanów odbędzie się ostatnia walka byków, kiedy to organizacje ochrony zwierząt ostatecznie odeślą w przeszłość tę piękną, ale dość okrutną tradycję. W Muzeum w Kordobie można poznać historię konkursu, jego zasady, a także słynnych matadorów. Ceremonialne ubrania i broń torreadorów są również dostępne do wglądu.

Muzeum Archeologiczne w Kordobie

Ekspozycja muzealna znajduje się na terenie pałacu, który kiedyś należał do jednego ze szlacheckich rodów miasta. Budowla została wzniesiona w XVI wieku według projektu E. Ruiza. Kolekcja oparta jest na starożytnych artefaktach skonfiskowanych z klasztorów w połowie XIX wieku. Można tu podziwiać eksponaty dotyczące epoki rzymskiej, wizygockiej i iberyjskiej. W muzeum znajduje się biblioteka, w której przechowywana jest literatura z zakresu archeologii.

Plaza de Potro

Nazwa placu pochodzi od małej fontanny zwieńczonej figurą źrebaka („potro” po hiszpańsku oznacza „źrebię”). Oto hotel o tej samej nazwie, wspomniany w nieśmiertelnym dziele Miguela Cervantesa. Plaza del Potro to klasyczny andaluzyjski plac: mały, przytulny i cichy, otoczony fasadami starych domów. Tutaj możesz odpocząć, pomyśleć o pięknie lub po prostu cieszyć się atmosferą Kordoby.

Plac Tendillasa

Jeden z centralnych placów Kordoby, położony na skrzyżowaniu dwóch głównych ulic handlowych miasta. Pośrodku znajduje się pomnik Gonzalo Fernandeza de Cordoba, słynnego dowódcy, który w XV-XVI wieku wniósł znaczący wkład do skarbca zwycięstw militarnych Hiszpanii. Plac Tendillas świętuje Nowy Rok i inne święta państwowe, często odbywają się tu jarmarki regionalne.

Plac Correder

Wygląd architektoniczny Placu Corredera jest dość nietypowy dla Kordoby i całej Andaluzji. Miejsce przypomina słynny Plaza Mayor w Madrycie, ponieważ zostało zbudowane w „królewskim” stylu kastylijskim. Podobnie jak główny plac hiszpańskiej stolicy, Corredera ma kształt prostokąta, wzdłuż którego krawędzi biegną idealnie gładkie elewacje domów. Jej wygląd nie zmienił się od XVII wieku.

El Cristo de los Faroles

Niewielki plac, znajdujący się wcześniej na terenie klasztoru kapucynów. Przez nią przechodziła ścieżka z jednej dzielnicy mieszkalnej do drugiej. Pod koniec XVIII wieku wzniesiono tu pomnik w formie krucyfiksu autorstwa rzeźbiarza H. Navarro-Leona. Postać Chrystusa otoczona jest latarniami, dlatego posąg nazwano El Cristo de los Faroles („farol” po hiszpańsku oznacza „latarnia/latarnia morska”).

ulica kwiatowa

Jedna z najpiękniejszych ulic w mieście i symbol Kordoby. Białe elewacje domów, balkony, tarasy i okna zdobią doniczki z jaskrawymi kwiatami. Ulica wygląda szczególnie malowniczo wiosną, kiedy rośliny zaczynają kwitnąć, a ściany pokrywa jasny dywan róż, hortensji i pelargonii. W tym czasie odbywa się konkurs na najpiękniejszy dziedziniec. Mieszkańcy otwierają swoje patio dla publiczności, aby turyści mogli docenić piękno otoczenia.